Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/22831 Esas 2017/3929 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; kusur belirlemesi ve reddedilen tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanmalarına hükmedilmiştir. Davalı erkek süresinde cevap dilekçesi vermemiştir. Davaya süresi içinde cevap vermemiş olan davalı, davacının dava dilekçesinde ileri sürdüğü vakıaların tamamını inkar etmiş sayılır (HMK m.128) ve diğer tarafın kusurlu olduğuna yönelik bir vakıa ileri süremez. Bu durumda davacı kadına kusur yüklenmesi mümkün değildir. Türk Medeni Kanununun 184/3. maddesi uyarınca, boşanma davalarında tarafların bu konudaki her türlü ikrarları hakimi bağlamaz. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden davalı erkeğin, eşine birden fazla kez fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu olaylar karşısında evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebebiyet veren olaylarda davalı erkeğin tam kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken, tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur tespitine bağlı olarak davacı kadının maddi ve manevi tazminat isteklerinin (TMK m.174/1-2) reddedilmesi doğru bulunmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 06.04.2017(Prş.)