1-..., 2-... vekili avukat ...... ile 1-... vekili avukat ..., 2-... aralarındaki dava hakkında .... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 21/02/2017 gün ve 2016/221-2017/125 sayılı hükmün davalı-... avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacılar vekili, müvekkilin doğum için davalı hastaneye yatış yaptığını, doğum yaptıran Özel doktorun hastanede baş gösteren Menenjit mikrobu sonucu gelişen durumlarla ilgili olarak hastayı aydınlatma edimini yerine getirmediğini, aynı şekilde doğumdan sonra başlayan bakım ve gözetim görevi ihmal edilerek Menenjit mikrobunu kapmasına neden olduğunu, müvekkilinin Menenjit teşhisinden dolayı ölüm korkusu ile yaşadığını, tedavisinin devam ettiğini, dünyaya getirdiği çocukta sarılık baş gösterdiğini, onu emzirememe nedeni ile derin bir elem ve yıkım içinde olduğunu, müvekkili Okan"ın ise eşinin bu durumu yüzünden o da şoka girip günlerce çalışamadığını ileri sürerek fazlaya İlişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 TL maddi 15.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini İstemiştir.
Davalılar, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2017 tarihinden itibaren 2.270,00 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.02.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı karan uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.270,00 TL"yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa İle değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır, O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, 03/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.