Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/34844 Esas 2020/10618 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/34844
Karar No: 2020/10618
Karar Tarihi: 26.10.2020

Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/34844 Esas 2020/10618 Karar Sayılı İlamı

Özet:

15. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sahibinden.com üzerinden yapılan bir cep telefonu satışında sanığın, parayı almasına rağmen telefonu teslim etmediği için nitelikli dolandırıcılık suçu işlediği iddia edilmiştir. Sanığın savunması ve katılanın beyanı incelendikten sonra mahkeme, sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Sanığın, kasten işlediği suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilmesi hüküm altına alınmıştır. TCK'nın 158/1-f-son, 62, 52, 53. maddeleri uyarınca sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. TCK 53/1, 2, 3. madde ve fıkraları, infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür. Sanığın iflas ettiği için hükümlülüğünü yerine getiremediği yönündeki temyiz itirazları reddedilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2017/34844 E. , 2020/10618 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f-son, 62, 52, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet, kazanılmış hakkının gözetilmesine

Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, sahibinden.com isimli internet sitesine cep telefonu ilanı verdiği, ilanı gören katılanın sanıkla telefonda yaptığı pazarlık sonucunda 900 TL"ye anlaşmaya vardıkları, parayı havale ettiği halde telefonu teslim etmediği, bu suretle nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, katılan beyanı ile tüm dosya kapsamından; sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak hakkında, TCK"nın 53/1, 2, 3. madde ve fıkralarının uygulanmaması, infaz aşamasında nazara alınması mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın iflas ettiği için hükümlülüğünü yerine getiremediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 26/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.