MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığını ihlal, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 2013/213 E. 2014/ 522 K. sayılı ilamında da belirtildiği üzere sanığın tek bir fiille birden fazla farklı suçun oluşmasına neden olması ihtimali bulunmakta olup, ceza adaletini sağlamak ve doğru sonuca ulaşabilmek amacıyla her iki suçtan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin birlikte yapılması gerekeceğinden, ceza miktarı itibarıyla kesin nitelikte olan kasten yaralama suçundan kurulan hükmün de temyizi kabil olduğu kabul edilerek yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- TCK"nın 116/4. maddesinde düzenlenen cebir veya tehdit kullanılmak suretiyle konut dokunulmazlığının ihlâli suçunun oluşabilmesi için, kişilere karşı yöneltilen şiddet ve tehdit eylemlerinin rıza dışında konuta girme ya da konuttan çıkmamak için gerçekleştirilmesi, şiddet veya tehdit eyleminin konut dokunulmazlığını bozmak amacına yönelmiş olması ve bu amacın gerçekleşmesi için araç olarak kullanılması gerektiği;
Somut olayda sanığın, evden içeriye girmeye çalıştığı sırada katılan ...’nin kapıyı kapatmaya çalıştığı, buna karşın içeriye girmeye çalışan sanığın katılanı elinden bıçaklamak şeklinde gerçekleşen olayda kasten yaralamanın konut dokunulmazlığını ihlali suçunun cebir unsurunu oluşturduğu gözetilmeden bu suçtan ayrıca hüküm kurulması,
2- Bir nolu bozmaya uyulması halinde, suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan silahla kasten yaralama suçu ile uzlaşma kapsamında olan konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunun birlikte işlendiği, kasten yaralama suçunun konut dokunulmazlığının ihlali suçunun cebir unsuru olduğu anlaşılmakla somut olayda 5271 sayılı CMK’nın 253/3. madde ve fıkrasının 2. cümlesinin uygulanma imkanının ortadan kalktığı, bu nedenle de sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- 6545 sayılı Kanun"un 72. maddesiyle, CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihi itibariyle yürürlükte olmaması, somut maddi bir zarar oluşmaması ve manevi zararın ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel teşkil etmemesi karşısında, CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına engel mahkumiyeti bulunmayan sanığın, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, "Sanığın yeniden suç işlemeyeceği hususunda mahkememizde kanaat oluşmaması ve katılanın zararları karşılanmadığından" şeklindeki gerekçeyle, anılan Kanun maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.