Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/10786 Esas 2018/6954 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10786
Karar No: 2018/6954
Karar Tarihi: 22.11.2018

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/10786 Esas 2018/6954 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun basit cinsel istismar suçu nedeniyle hüküm verdi. Ancak Adli Tıp Kurumunun yerleşik uygulamasına göre çocuklarda ruh sağlığı raporunun olaydan altı ay geçtikten sonra verilebileceği hususu dikkate alınmaksızın, mağdurenin ruh sağlığına ilişkin rapor alınmıştır. Mahkeme, mağdurenin Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kuruluna sevkedilerek rapor aldırılarak sonucuna göre hüküm verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Mahkemenin ayrıca, cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlendiği kanun maddeleri ile ilgili uygulama ve hükümler üzerinde de detaylı bir inceleme yapılması gerektiğini ifade ettiği görülmüştür. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: TCK'nın 103/6, 5237 sayılı Kanun'un 7/2, 102, 103, 104 ve 105. maddeleri, 6545 sayılı Kanun'un 58, 59, 60 ve 61. maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2016/10786 E. , 2018/6954 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Adli Tıp Kurumunun yerleşik uygulamasına göre çocuklarda ruh sağlığı raporunun olaydan altı ay geçtikten sonra verilebileceği hususu dikkate alınmaksızın, 28.10.2011 tarihinde gerçekleşen olay nedeniyle mağdurenin ruh sağlığının bozulduğuna dair Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezince 6 aylık süreden önce 19.03.2012 günü yapılan muayeneye istinaden düzenlenen raporda mağdurenin ruh sağlığının bozulduğu belirtilmiş ise de, mağdurenin Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kuruluna sevkedilip, ruh sağlığı yönünden rapor aldırılarak sonucuna göre TCK"nın 103/6. maddesinin tatbikine yer olup olmadığına karar verilmesi, sonuca göre de hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.