Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/12798 Esas 2016/10587 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/12798
Karar No: 2016/10587
Karar Tarihi: 22.09.2016

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/12798 Esas 2016/10587 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde açılan davalarda, kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenmiştir. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak Yargıtay 18. Hukuk Dairesi, kararı bozarak tefhim edilen karara uygun olmayan gerekçeli kararın çelişki oluşturduğunu ve tefhimin de yasaya aykırı olduğunu belirtmiştir. Bu sebeple karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- Kamulaştırma Yasası, 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümler
- 6100 Sayılı HMK'nun 394/3. maddesi
- HUMK'nun 428. maddesi

18. Hukuk Dairesi 2015/12798 E. , 2016/10587 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, ... İli ..... Kasabası 165 ada 25 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı ... vekili ile davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Mahkemece, 21.07.2014 tarihli duruşmada (kısa kararda) davanın kabulüne ve sair hususların gerekçeli kararda gösterilmesine karar verilmiştir. 6100 sayılı HMK nun 394/3. maddesince hükmün tefhiminin, her hâlde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olacağı düzenlenmiş olup, açık yasa hükmüne aykırı karar verilmiştir.
Ayrıca;
Mahkemece, 25.06.2014 tarihli duruşmada ara karar ile dava konusu parsel yönünden kamulaştırma bedelinin 7.337,16TL olarak tespitine karar verilmiş ancak gerekçeli kararda kamulaştırma bedelinin 6.156,77TL olarak tespitine karar verilerek çelişki oluşturulmuştur. Sonradan yazılan gerekçeli kararın tefhim edilen (ve dönülmeyen) karara uygun olması gerekir. Gerekçeli kararın çelişkili bulunması, 10.04.1992 gün ve 1991/7-1992/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince mutlak bozma nedenidir.
Bu nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 22.09.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.