Gerçeğe aykırı bilirkişilik veya tercümanlık yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/7635 Esas 2020/693 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7635
Karar No: 2020/693
Karar Tarihi: 24.06.2020

Gerçeğe aykırı bilirkişilik veya tercümanlık yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/7635 Esas 2020/693 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, gerçeğe aykırı bilirkişilik veya tercümanlık yaptığı gerekçesiyle hakkında mahkumiyet hükmü verilen bir sanığın temyiz başvurusunu değerlendirdi. Mahkeme, yerel mahkemenin tek kişilik bilirkişi raporlarına dayanarak eksik soruşturma ile hüküm kurduğuna dikkat çekti ve bu nedenle hüküm bozuldu. Ancak yerel mahkeme eski hükümde direndiği için dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderildi. Kanun maddeleri olarak ise, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nin 307. maddesi ve aynı kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi üzerinde duruldu.

9. Ceza Dairesi 2020/7635 E. , 2020/693 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Gerçeğe aykırı bilirkişilik veya tercümanlık yapma
Hüküm : Direnme, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında gerçeğe aykırı bilirkişilik ve tercümanlık yapma suçundan yapılan yargılama sonunda; mahkumiyetine dair İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 10/01/2013 gün ve 2012/560 esas, 2013/17 karar sayılı hükmün sanığın temyizi üzerine, Dairemizin 03/06/2014 tarih 2014/1154 E., 2014/6578 K. sayılı kararı ile " Müteveffanın ölümü ile sonuçlanan iş kazası nedeniyle katılanın yetkilisi olduğu yapı denetim firmasının kusurlu olup olmadığı yönünden dosyanın işçi sağlığı ve iş güvenliği uzmanlarından oluşturulacak bir bilirkişi heyetine tevdi edilip alınacak raporun sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, tek kişilik bilirkişi raporlarına dayanılarak eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması" gerekçesiyle oyçokluğuyla bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece eski hükümde direnilmesine karar verildiği görülmekle, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca yapılan incelemede,
Dairemizce verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden, dosyanın direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmek amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24/06/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.