Yaralama - mala zarar verme - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/4385 Esas 2019/14420 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4385
Karar No: 2019/14420
Karar Tarihi: 15.10.2019

Yaralama - mala zarar verme - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/4385 Esas 2019/14420 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümler temyiz edildi. Sanık yaralama, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edildi. Ancak yaralama ve mala zarar verme suçlarına yönelik hükümlerin temyiz edilemez olduğu belirtildi. Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz isteği reddedilmedi. Ancak, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılmadan haklarında daha önceden hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği ve 5 yıllık denetim süresi içinde yeniden suç işlemiş oldukları anlaşıldığından yasal şartların oluşmadığı belirtilerek, TCK'nin 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmaması kararlaştırıldı. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli kararı nedeniyle TCK'nin 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanma olanağı ortadan kalktığı için kararın bozulması gerektiği belirtildi. 1412 sayılı CMUK'nın 310 ve 317. maddeleri uyarınca sanık ve sanık müdafinin temyiz istekleri reddedildi.

18. Ceza Dairesi 2018/4385 E. , 2019/14420 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanık ... hakkında yaralama ve mala zarar verme suçlarına yönelik kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde, kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu, sanık ... hakkında yaralama, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde; sanık ...’e 19/10/2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinde belirlenen bir haftalık süre geçtikten sonra 30/01/2015 tarihinde temyiz ettiği, anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ... ve sanık ... müdafiinin tebliğnameye aykırı olarak TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
B- Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 6545 sayılı Kanunun 72. maddesiyle, CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihi itibariyle yürürlükte olmaması nedeniyle, CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına engel mahkumiyeti bulunmayan sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “hakkında daha önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği ve sanıkların 5 yıllık denetim süresi içinde yeniden suç işlemiş oldukları anlaşıldığından yasal şartları oluşmamakla” şeklindeki gerekçeyle, anılan Kanun maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
2- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.