MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında, mağdurlar ... ve ..."ya karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğudan, temyiz isteminin reddine dair 08.12.2015 tarihli ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan bu karara ilişkin sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK"un 317. maddesi uyarınca reddi ile hükümlerin ONANMASI,
2) Sanık ... hakkında, mağdurlar ..."i ve ..."nu kasten yaralama suçundan ve mağdur ..."e yönelik mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafiinin ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığın ve tanıkların aşamalarda alınan beyanlarına göre, mağdurlar ... ve ...’un, sanık ... evine girip sanığa hakaret etmeleri, mağdur ..."ın fırça sapını fırlatarak sanığa ve kucağındaki bebeğine isabet ettirmesi ve hemen ardından mağdurların sanığı elleri ile darp ederek, sanık ile sanığın bebeği olan ..."in yaralanmasına neden olduğu, sonrasında ise evden ayrılarak arabaya binen mağdurlara doğru sanığın av tüfeği ile ateş ettiği olayda, sanık lehine TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Sanığın, evden çıkan mağdurlar ... ile ..."nun bulunduğu aracın sağ kapısı, kapı camı ve çamurluğuna doğru av tüfeği ile ateş etmesinin patlayıcı madde kullanılması olarak kabul edilemeyeceği ve eyleminin TCK"nin 151/1. maddesinde tanımlanan ve takibi şikayete tabi olan mala zarar verme suçunu oluşturacağı ve araç sahibi olan mağdur ..."in 23.06.2015 tarihli celsede alınan ifadesinde şikayetinden vazgeçtiğini belirtmiş olması karşısında, sanıktan TCK"nin 73/6. maddesi gereğince şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak sonucuna göre mala zarar verme suçundan şikayet yokluğu nedeni ile 5237 sayılı TCK"nin 73/4. ve 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri gereğince davanın düşmesine karar verilmesi gerekip gerekmediğinin değerlendirilmemesi,
c) Kabule göre de; 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK"nin 152/2-son maddesinde yapılan değişikliğe göre, mala zarar verme suçunun yakarak, yakıcı veya patlayıcı madde kullanılarak işlenmiş olması halinde arttırım miktarının öngörüldüğü bölümde yer alan, "verilecek ceza iki katına kadar artırılır" cümlesindeki "iki katına" ibaresinin çıkartılarak yerine "bir katına" ibaresinin eklenmiş olması karşısında, mahkemece şikayetten vazgeçilmiş olması sebebi nazara alınarak takdiren yarı oranında artırım yapılması,
d)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.