4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/16510 Esas 2020/4965 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16510
Karar No: 2020/4965
Karar Tarihi: 13.05.2020

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/16510 Esas 2020/4965 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kaçak sigara ve kaçak çay bulundurmak suçundan yargılanmıştır. Öncelikle, her iki suçun ayrı ayrı değil tek bir suç kapsamında değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Suç tarihi itibarıyla sanığın kaçak sigara suçu kapsamında olduğu fakat daha sonra yapılan kanun değişiklikleri nedeniyle suçun 5607 sayılı kanunun düzenlediği kaçak çay suçu kapsamına girdiği ifade edilmiştir. Ardından, son yapılan kanun değişiklikleri ile sanığın lehine düzenlemeler olduğu belirtilmiş ve yerel mahkemenin cezaları karşılaştırarak sonucuna göre karar vermesi gerektiği vurgulanmıştır.
Düzenlenen kanun maddeleri:
- 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesi (kaçak sigara suçu)
- 5607 sayılı Kanunun 3/5., 3/10., 3/18. ve 3/22. maddeleri (kaçak çay suçu)
- 6545 sayılı Yasa (5607 sayılı Kanunda yapılan değişiklikler)
- 5237 sayılı TCK'nun 44. maddesi (fikri içtima)
- 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi (cezaların hafifletilmesi)
- 7242 sayılı Kanunun 62. maddesi (etkin pişmanlık uygulaması)
- 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası (geçerlilik sü

7. Ceza Dairesi 2016/16510 E. , 2020/4965 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın eyleminin suç tarihi itibarıyla kaçak sigara yönünden 4733 sayılı Yasanın 8/4., kaçak çaylar yönünden ise 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddelerinde düzenlenen suçları oluşturacağı ve ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği ancak; 11.04.2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasalar ile değişik 5607 sayılı Yasa hükümleri ile 5237 sayılı TCK"nun 44. maddesinde düzenlenen "fikri içtima" hükümleri gereğince her iki eylemin tek suç kapsamında olacağı cihetle,
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Kanun ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2) somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 13/05/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.