Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/2241 Esas 2014/7462 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2241
Karar No: 2014/7462
Karar Tarihi: 18.06.2014

Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/2241 Esas 2014/7462 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kayseri 6. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2013 yılında verdiği bir kararda, Sivas Açık Cezaevinde hükümlü olarak kalan ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak üzere serbest bırakılan sanığın, kovuşturmasına devam edilmesi nedeniyle kapalı ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verildiği ancak sanığın bu karara uymaması üzerine mahkumiyetine karar verildiği belirtiliyor. Ancak 5275 sayılı Kanunun 105/A maddesinin 7. fıkrasının b bendinin Anayasa Mahkemesi'nin 26.12.2013 tarihli kararıyla iptal edildiği hatırlatılıyor ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği bildiriliyor. Kararda geçen kanun maddeleri ise 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 105/A maddesi ve 6411 sayılı Terörle Mücadele Kanunu.

9. Ceza Dairesi 2014/2241 E. , 2014/7462 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 9 - 2013/368822
Mahkemesi : Kayseri 6. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 07.11.2013
Numarası : 2013/592 - 2013/922
Suç : Hükümlünün kaçması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sivas Açık Cezaevinde hükümlü olarak kalan ve 6411 sayılı Kanun ile şartla tahliye tarihine kadar denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak üzere serbest bırakılan sanığın, denetimli serbestlik tedbiri uygulanmaya başlanmasından önce işlediği iddia olunan ve cezasının üst sınırı yedi yıldan az olmayan bir suçtan dolayı kovuşturmasına devam edilmesi nedeniyle 5275 sayılı Kanunun 105/A maddesinin 7. fıkrasının b bendine aykırılık nedeniyle infaz hakimi tarafından kapalı ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verildiği ve kararın tebliğine rağmen iki gün içinde Cumhuriyet başsavcılığına teslim olmadığı gerekçesiyle mahkumiyetine karar verilmiş ise de; 5275 sayılı Kanunun 105/A maddesinin 7. fıkrasının b bendinin, hükümden sonra 09.01.2014 tarihli ve 28877 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 26.12.2013 tarihli kararı ile iptal edildiği gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 18.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.