Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, kat karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan gecikme tazminatına ilişkin olup, mahkemece Yargıtay 23. Hukuk Dairesi’nin 2014/10739 Esas, 2016/2208 Karar sayılı bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı arsa sahibi davasında davalı yüklenici kooperatif ile aralarında düzenlenen 28.14.2008 tarihli kat karşılığı inşaat sözleşmesine göre kendisine teslimi gereken 6 dairenin 25.01.2012 tarihinde teslimi gerekirken bu tarihte teslim edilmediğini belirterek 24.000 Euro karşığılı 57.000,00 TL’nin davalıdan tahsilini talep etmiş, yargılama sırasında talebini ıslah ederek 57.494,00 TL’ye çıkartmıştır. Mahkemece davanın ıslahta dikkate alınarak kabulüne karar verilmiş, bu kararın davalı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 23. Hukuk Dairesi’nin 2014/10739 Esas, 2016/2208 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece hükmünü uyulan bozma ilamında davacıya ait parsel ile tevhit edilen diğer parsel malikleri ve yüklenici arasında yapılan sözleşmelerin tarihlerinin saptanarak, inşaatın başlaması gereken tarih olarak, inşaat yapımına uygun parselin oluşumu ve sözleşme tarihlerinden sonuncusunun esas alınıp, buna göre 38 aylık imalât süresinin hesabı gerektiği açıklanmıştır. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan incelemede ise, araştırılan sözleşme tarihlerinden son sözleşme tarihinin 25.11.2008 olarak saptanmış olmasına göre bu tarihin süre başlangıç tarihi olarak alınması gerekirken, bozma ilamına aykırı olarak, ayrıca inşaat ruhsatının alınması için gereken 6 aylık sürenin de eklenerek hesaplama yapılması doğru olmamıştır. Sözleşme başlangıç tarihinin 25.11.2008 olması halinde ise, davacı alacağının 58.250,00 TL olduğu anlaşıldığından, mahkemece taleple bağlı kalınarak davanın57.494,00 TL üzerinden kabulü gerekirken hatalı değerlendirme ile daha azına hükmedilmesi doğru olmamış, kararın bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan gerekçelerle kararı temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 267,80 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacıya iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 15.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.