Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/3321 Esas 2019/7935 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Antalya 9. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 24/11/2015 gün ve 2014/258 - 2015/232 sayılı kararı bozan Daire"nin 02/04/2018 gün ve 2016/9638 - 2018/2321 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin M plakalı minibüs işletirken Antalya Büyükşehir Belediyesi Ulaşım Koordinasyon Kurulunun minibüslerin 18+1 kapasiteli araçlara dönüştürülmesi kararı çerçevesinde bir adet özel halk otobüsü aldığını, bir kısım otobüs sahiplerinin belediye kararlarının iptali için idari yargıda açtığı davalar devam ederken Minibüsçüler Odası ile Özel Halk Otobüsleri Kooperatifi arasında düzenlenen protokol uyarınca minibüs sahiplerinin özel halk otobüsçülerini zarara uğrattıkları gerekçesiyle minibüsçülerin kişi başı 38.100.- TL"yi otobüs sahiplerine ödeneceğinin kararlaştırıldığını, düzenlenen protokollerde idari yargıdaki davaların geri çekilmesi, her iki oda arasında ortak havuzun kurulması ve eşit şartlarda çalışma yapılması hususlarında anlaşıldığını, bu kapsamda müvekkilinin 38.100.- TL tutarında bono keşide ederek davalıya verdiğini, 20.06.2011 tarihinde de bononun ödendiğini, ancak idare mahkemesi kararı ile belediye kararının iptal edildiğini, müvekkilinin 38.100.- TL fakirleşip davalının bu tutarda sebepsiz zenginleştiğini ileri sürerek 38.100.- TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 09/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.