Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8111 Esas 2019/18420 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8111
Karar No: 2019/18420
Karar Tarihi: 14.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8111 Esas 2019/18420 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümlerde mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanık, hakaret, kasten yaralama ve tehdit suçlarından mahkum edilmiştir. Sanığın hakaret suçuyla ilgili temyiz istemi reddedilirken, diğer suçlarında temyiz sebepleri reddedilmiştir. Ancak, tehdit suçuyla ilgili olarak sanık ve mağdur arasında uzlaştırma işlemi için dosya uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği karara bağlanmıştır. Hüküm, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca reddedilirken, tehdit suçunun uzlaşmaya tabi hale gelmesi nedeniyle BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- TCK'nin 53. maddesi
- TCK'nin 106/1-1. cümlesi
- TCK'nin 125/1-4 maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nin 253/3. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri
- 6763 sayılı Kanun

3. Ceza Dairesi 2019/8111 E. , 2019/18420 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında katılan ... karşı TCK"nin 106/1-1. cümlesi gereğince tehdit ve TCK"nin 125/1-4 maddeleri gereğince hakaret suçlarından kamu davası açıldığı, suç tarihinde tehdit suçunun uzlaşma kapsamında bulunmaması ve 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesi gereğince, hakaret suçunun da tehdit suçu ile birlikte işlenmesi nedeniyle, sanığın üzerine atılı suçların tamamının uzlaşma kapsamında
bulunmadığı anlaşılmış ise de; TCK"nin 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı, bu hali ile temyiz incelemesine konu edilen tehdit suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla; sanık ile katılan arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.