Davacı ... ile davalı ... adına velayeten ... ve ... arasındaki tazminat davasına dair İzmir 10. Aile Mahkemesinden verilen 14/04/2015 tarihli ve 2014/853 E - 2015/253 K sayılı hükmün onanması hakkında dairece verilen 05/12/2018 tarihli ve 2017/13845 E - 2018/12367 K sayılı ilama karşı davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalıların ilkokul 2. sınıfa giden müşterek çocuklarının okulunda öğretmen olduğunu; çocuklarına yönelik basit cinsel istismar suçunu işlediğinden bahisle davalılar tarafından kendisi hakkında 27.02.2008 tarihinde suç duyurusunda bulunulduğunu, hakkında açılan ceza davasında yargılandığını ancak beraat ettiğini, beraat kararının Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleştiğini; davalıların suç isnadı nedeniyle kişiliğinin, şerefinin, mesleki saygınlığının ağır saldırıya uğradığını belirterek; 50.000 TL manevi tazminatın haksız fiilin meydana geldiği tarihden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar; yasal sınırlar çerçevesinde şikayet haklarını kullandıklarını beyan ederek; davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece; davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 05.12.2018 tarihli ve 2017/13845 Esas, 2018/12367 Karar sayılı ilamıyla hükmün onanmasına karar verilmiştir. Bu kez, davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
1- Düzeltilmesi istenilen karar yönünden Yargıtay ilamında açıklanan gerekçelere göre düzeltme dileğinde ileri sürülen sebepler HUMK’ nun 440. maddesindeki yazılı hallerden hiç birisine uymadığından davacı tarafın sair düzeltme isteğinin REDDİNE,
2- Davacı vekilinin vekalet ücretine yönelik karar düzeltme talebinin incelenmesinde;
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin "Manevi tazminat davalarında ücret" başlıklı 10/3. maddesinde; "Bu davaların tamamının reddi durumunda avukatlık ücreti, Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre hükmolunur" şeklinde düzenleme bulunmaktadır.
Somut olayda; mahkemece, davacının manevi tazminat talebinin tümden reddine karar verilmiş olmasına rağmen, davalılar lehine hüküm altına alınacak vekalet ücretinin maktu olarak belirlenmesi gerekirken, nisbi olarak hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması HUMK"nun 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı tarafın sair karar düzeltme taleplerinin reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin vekalet ücretine yönelik karar düzeltme isteminin kabulü ile hüküm fıkrasının 5. bendinde yer alan "Davalılar kendilerini vekille temsil ettiğinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 3/2. ve 13.maddeleri uyarınca hesaplanıp takdir olunan 5.800,00 TL nispi vekalet ücretinin davacıdan alınarak müştereken ve müteselsilen davalılara verilmesine," ifadesinin çıkarılmasına, yerine “ Davalılar kendilerini vekil ile temsil ettirdiklerinden yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 10/3. maddesine göre; 1.500 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine ” ifadesinin yazılmasına, davacı yararına düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan karar düzeltme harcının istek halinde temyiz eden tarafa iadesine 14.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.