11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/4956 Karar No: 2018/672 Karar Tarihi: 31.01.2018
Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/4956 Esas 2018/672 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2017/4956 E. , 2018/672 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Resmi belgede sahtecilik HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı nedenin bulunmadığı, azaltıcı sebebin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış,savunması inandırcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 2-Sanık hakkında resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarına gelince; TCK"nın 206. maddesindeki "resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyanda bulunmak" suçunun oluşabilmesi için, sanığın açıklamaları üzerine oluşturulan resmi belgenin, bu beyanın doğruluğunu ispat edici bir güce sahip olması gereklidir. Beyanı alan memur bu beyanın doğruluğunu araştırıp tahkik etmek ve daha sonra edindiği kanaata göre resmi belgeyi düzenlemek durumunda ise, bir başka ifade ile resmi belge sadece sanığın beyanına göre değil de memur tarafından yapılacak inceleme sonucuna göre meydana getirilmekte ise maddede tanımlanan suç oluşmayacaktır.Somut olayda, sanığın havaalanındaki kimlik kontrolü esnasında suça konu sahte nüfus cüzdanını ibraz edip kendisini bu isimle tanıtmak suretiyle kullandığı, beyanı doğrultusunda belge düzenlenmediği gözetildiğinde eyleminin kül halinde resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğu gözetilmeden unsurları itibariyle oluşmayan bu suçtanda mahkumiyetine karar verilmesi, Kabule göre de; a)Sanık hakkında hükmolunan temel ceza üzerinden TCK"nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken sonuç cezanın "2 ay 15 gün" hapis yerine, "2 yıl 15 gün" hapis olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini, b)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31/01/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.