13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/3616 Karar No: 2019/14011 Karar Tarihi: 08.10.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3616 Esas 2019/14011 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında mala zarar verme suçundan 2.000 TL adli para cezası verildiği ancak bu cezanın türü ve miktarı itibariyle temyiz edilemeyeceği belirtilerek, sanığın temyiz talebinin reddedildiği ifade edilmektedir. Ayrıca, sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından da ceza verildiği ve TCK'nın 143. maddesi gereğince cezanın yarı oranında artırılması yerine 1/6 oranında artırıldığı ifade edilerek, sanığın temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verilmiştir. Kanunlar açısından, 6217/26, 5320 eklenti 2. madde, 1412 CMUK 317. madde ve 5237 TCK 53. madde'nin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı dikkate alınmıştır.
13. Ceza Dairesi 2019/3616 E. , 2019/14011 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I- Sanık hakkında mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ...’in temyiz taleplerinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II- Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; Sanığın gece saat 01:30 sıralarında evin cam ve sinekliğinin kırılarak içeri girildiğinin anlaşılması karşısında; tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir. 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Sanık hakkında verilen cezanın TCK’nın 143. maddesi gereğince yarı oranında artırılması yerine 1/6 oranında artırılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’in temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 08.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.