Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/28664 Esas 2020/1391 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, hakaret eyleminden hüküm kurulurken katılanın şikayet dilekçesinde tanık olarak gösterdiği ..."ın olayın tek tanığı olmadığı gibi bu tanığın mahkemece dinlenmemiş olması da bozmayı gerektirmediğinden tebliğnamede bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmeyerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
1) Sanık hakkında tehdit eyleminden verilen beraat hükmünün vekalet ücreti ile sınırlı olarak yapılan temyizinde;
Sanık hakkında yargılandığı aynı davada hakaret suçundan mahkumiyet kararı verilmiş olması karşısında, sanık müdafii tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, tehdit suçundan verilen beraat kararı nedeniyle vekalet ücretine hükmedilmemesinde kanuna aykırılık görülmediği,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2) Sanık hakkında hakaret eyleminden verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde ise;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
a) Sanık hakkında TCK"nın 106/1-1. maddesi kapsamındaki tehdit suçundan beraat kararı verilmesi nedeniyle, hakaret suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla hakaret suçu yönünden uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Sanık hakkında hakaret eyleminden mahkumiyet hükmü kurulurken; CMK"nın 230, 223. maddeleri gereğince kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye
yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan Anayasa"nın 141/3 ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 230, 232 ve 289/1-g (1412 sayılı CMUK"nın 308/7.) maddelerine aykırı davranılarak gerekçesiz hüküm kurulması,
c) Seçimlik cezalardan hapis tercih edilmesine karşın, TCK"nın 50/2. maddesine aykırı biçimde hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.