Basit yaralama ve hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/655 Esas 2021/174 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/655
Karar No: 2021/174
Karar Tarihi: 19.01.2021

Basit yaralama ve hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/655 Esas 2021/174 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, başka bir otele kimliksiz olarak girdi ve güvenlik tarafından dışarı çıkarılmak istendi. Bu sırada tartışma çıktı ve sanık, hotel çalışanına yumruk attı ve cebindeki 2 telefonu çaldı. Mahkeme, sanığın basit yaralama ve hırsızlık suçundan mahkum olduğunu belirterek kararı onayladı. Ancak, adlî para cezasının türüne ve miktarına göre hükmün temyiz edilemeyeceğine karar verildi. Sanığın hırsızlık suçluğu yerine yağma suçu işlediği kabul edilmediği için karar bozuldu. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararı dikkate alınarak TCK'nın 53. maddesi hakkında karar verildi. 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde adlî para cezasına mahkûmiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığını belirtmektedir.

6. Ceza Dairesi 2019/655 E. , 2021/174 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Basit yaralama ve hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında, katılan ...’e yönelik basit yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Doğrudan hükmolunan adlî para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteklerinin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında, katılan ...’e yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın suç tarihinde katılanın işlettiği otele gelip kimliği bulunmadığı hâlde kalmak istediği, kimliksiz kalamayacağının kendisine söylenmesi üzerine bağırmaya başladığı, katılanın bağırmaması için sanığı dışarı çıkarıp uyardığı, çıkan tartışma sırasında sanığın katılana yumrukla vurduğu, yumruğun etkisi ile katılanın yere düştüğü ve cebindeki 2 adet telefonun savrulduğu, sanığın da telefonlarını alarak kaçtığının anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin yağma suçunu oluşturduğu gözetilmeyerek yazılı şekilde hırsızlık suçundan hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmî Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/03/2010 gün ve 2009/443 Esas, 2010/245 Karar sayılı kararının sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiğinin, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesinin yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca gözetilmesine 19/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.