Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5280 Esas 2019/274 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5280
Karar No: 2019/274
Karar Tarihi: 09.01.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5280 Esas 2019/274 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından taksirle yaralama suçu nedeniyle mahkum edilen sanığın temyiz başvurusu incelendi. Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Yargılama sonucunda sanığın kusurlu olmadığına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle sıralandı: TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6.

12. Ceza Dairesi 2017/5280 E. , 2019/274 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmayarak, tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin hukuka aykırı hüküm tesis edildiğine, beraat kararı verilmesi gerektiğine, sanığın kusurlu olmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09.01.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.