Fuhuş - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8481 Esas 2019/14395 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8481
Karar No: 2019/14395
Karar Tarihi: 15.10.2019

Fuhuş - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8481 Esas 2019/14395 Karar Sayılı İlamı

Özet:

18. Ceza Dairesi'nin 2019/8481 E. ve 2019/14395 K. numaralı kararına göre, bir sanık fuhuş ve tehdit suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedilen sanık hakkında fuhuş suçuyla ilgili hüküm açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilirken, tehdit suçuyla ilgili mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Ancak bu suçun uzlaştırma kapsamında olduğu ve mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulaması yapılıp yapılmayacağına karar verilmesi gerektiği, ayrıca TCK'nın 62/1 maddesi gereğince adli para cezası tayini yapılırken hatalı hesaplama yapıldığı ve hak yoksunluğuna ilişkin hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağı tespit edilmiştir. Bu nedenlerle, mahkumiyet hükümleri bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak: 5237 sayılı TCK'nın 227/2. ve 62/1 maddeleri, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253/1. ve 34. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi.

18. Ceza Dairesi 2019/8481 E. , 2019/14395 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Fuhuş, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanık ... hakkında fuhuş suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesi gerektiği, ayrıca sanık ... müdafiinin bu hükme yönelik itiraz hak ve yetkisi bulunmadığı,
Anlaşıldığından, O Yer Cumhuriyet Savcısının ve sanık ... müdafiinin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
B- Sanık ... hakkında fuhuş ve tehdit suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık hakkında tekerrüre esas alınan mahkumiyetin dayanağı olan tehdit suçunun hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında, anılan suça ilişkin mahkumiyet hükmü açısından uyarlama yapılıp yapılmadığı araştırılıp, bunun sonucuna göre mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi zorunluluğu,
2- Kabule göre de;
a- 5237 sayılı TCK"nun 227/2. maddesince belirlenen 5 gün adli para cezası üzerinden aynı Yasanın 62/1 maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılıp, netice cezanın 4 gün karşılığı 80 TL şeklinde tayini gerekirken, hatalı hesaplama yapılarak neticeten 5 gün karşılığı 100 TL adli para cezası olarak fazla ceza tayini,
b- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olmasının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.