Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/475 Esas 2018/1238 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/475
Karar No: 2018/1238
Karar Tarihi: 12.02.2018

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/475 Esas 2018/1238 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafından verilen \"Gayrimenkul Satış vaadi sözleşmesi\"ne dayalı tapu iptali ve tescil talebi, başlatılan duruşma sonunda davanın reddedilmesiyle sonuçlandı. Davacı vekilinin itirazı üzerine yapılan istinaf başvurusu da reddedildi. Dosyanın değeri, temyiz kesinlik sınırının altında olduğundan, temyiz hakkı olmadığı anlaşıldı ve temyiz talebi reddedildi. 6100 sayılı HMK'nın 341. Maddesi, istinaf yoluna başvurulabilecek kararları belirlerken, 361 ve 362. Maddeleri temyiz edilebilen ve edilmeyen kararları belirlemektedir. Mahkeme kararının temelinde bu kanun maddeleri bulunmaktadır.

14. Hukuk Dairesi 2018/475 E. , 2018/1238 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMES : . ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Davacı vekili tarafından, 15.01.2016 tarihinde verilen dilekçeyle Gayrimenkul Satış vaadi sözleşmesi"ne dayalı tapu iptali ve tescil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın reddine dair verilen 13.04.2017 tarihli hükmün ... Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü. KARAR
Dava Gayrimenkul Satış vaadi sözleşmesi"ne dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusu esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 341. Maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. Maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 30.000 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 41.530 TL’lik temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin temyiz talebinin reddine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 12.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.