MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/03/2017 tarih ve 2014/266 E- 2017/61 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi"nce verilen 27/12/2018 tarih ve 2017/4680 E- 2018/2741 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 29.sınıfta tescilli 2007/36439 tescil numaralı "jimmiy"s fried chicken" ve 29.sınıfta tescilli 2007/36440 tescil numaralı "jimmis fried chicken" markalarının sahibi olduğunu, davalının ise 43.sınıfta 99/020474 numaralı "jimmiy"s fried chicken" ve 9.sınıfta tescilli 98/007073 başvuru numaralı "jimmis" markalarının sahibi olduğunu, ancak bu markaları uzun süredir kullanılmadığını ileri sürerek 556 Sayılı KHK"nun 14/1 ve 42/c maddeleri uyarınca kullanmama nedeniyle markaların hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, Anayasa Mahkemesi"nin 14/12/2016 günlü ve 2016/148 E. - 189 K. sayılı kararıyla 556 Sayılı KHK"nin 14.maddesinin iptal edildiği, davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi’nce, Paris sözleşmesinin 5/C maddesi ile TRİPS anlaşmasının 19.maddesinin kullanılmayan markalara ilişkin açık ve doğrudan uygulanabilir birer yaptırım hükmü olmadıkları, marka hakkının mülkiyet hakkı olması nedeniyle hakimin mülkiyet hakkını sınırlayıcı biçimde yasal boşluğu dolduramayacağı, bu nedenle davacı vekilinin istinaf taleplerinin yerinde olmadığı, öte yandan Anayasa Mahkemesi"nin iptal kararı nedeniyle davanın dayanağı ortadan kalktığından, davanın reddine karar verilmesi gerekli ise de, bu konuda davalı tarafın istinafının bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 09/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.