11. Hukuk Dairesi 2019/1273 E. , 2019/7911 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Gürpınar Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 18.07.2018 tarih ve 2018/31-2018/170 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile davalı arasında 01/01/2000 tarihinde tarımsal kredi sözleşmesi imzalandığını, davalının söz konusu kredinin 2.017,00 TL ana para 11.083,00 TL faizi olmak üzere toplam 13.200,00 TL"lik kısmını ödemediğini, kredi sözleşmesinde uygulanacak temerrüt faizi oranının %30 olarak belirlendiğini ileri sürerek 13.200,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek %30 temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, alacağın zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacının talebinin 13/10/1999 tarih, 1999/17 sayılı sözleşmeye dayandığı, bu sözleşme kapsamında davalıya 1.100,00 TL kredi kullandırımı yapıldığının dekonttan anlaşıldığı, davalı hakkında davacı tarafça Gürpınar İcra Müdürlüğü"nün 2007/72 ve 2015/39 Esas sayılı dosyalarında icra takibi yapıldığı, ancak Gürpınar İcra Müdürlüğü"nün 2007/72 Esas dosyasındaki takibin dayanağının 07/11/2000 tarih ve 2000/29 sayılı sözleşme olduğu, 2015/39 Esas sayılı takip dosyasının dayanağının ise 01/01/2000 tarihli sözleşme olduğu, davaya konu sözleşme ile ilgili icra takibi yapılmadığı, dava konusu alacakla ilgili davalı tarafından davacıya herhangi bir kısmi ödeme yapılmadığı, bahse konu sözleşmeden doğan alacağın vadesinin taraflar arasındaki sözleşme ile 30/09/2000 olarak belirlendiği, vade tarihinden dava tarihine kadar 6098 sayılı TBK 153 ve 154. maddelerinde düzenlenen zamanaşımını kesen veya durduran bir durum bulunmadığı, davaya konu alacağın tabi olduğu 10 yıllık zamanaşımı süresi geçtikten sonra davanın açıldığı, alacağın zamanaşımına uğradığı, TB’nin 152. maddesi uyarınca buna bağlı faiz alacağının da zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle davanın zamanaşımından reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 09/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
