Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6234 Esas 2018/6871 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6234
Karar No: 2018/6871
Karar Tarihi: 20.11.2018

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6234 Esas 2018/6871 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesi, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanığın mahkumiyetine karar vermiş, ancak Bölge Adliye Mahkemesi'nce yapılan istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Sanık ve müdafii, sanığın psikolojik rahatsızlığı olduğunu ve doktor tedavisi gördüğünü belirtmişlerdir. Bu nedenle TCK'nın 32. maddesi uyarınca akıl hastalığı veya akıl zayıflığı nedeniyle işlediği suçların hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu suçlara ilişkin davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalmış veya önemli derecede azalmış olup olmadığı konusunda rapor alınması gerektiği vurgulanmıştır. Mağdurun ifadelerinin kamera yardımıyla kayda alınıp dosyaya konulduğu ancak dökümünün yapılmadığı gözetilerek karar verildiği için istinaf başvurusunun esastan reddi yerine hükümlerin incelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise; TCK'nın 32. maddesi ve CMK'nın 52/3. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddesi ve fıkrasıdır.

14. Ceza Dairesi 2018/6234 E. , 2018/6871 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçların mahkumiyetine dair Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 23.05.2017 gün ve 2016/347 Esas, 2017/ 107 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükmün sanık müdafii tarafından duruşmalı temyiz edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğnameyle Daireye gönderilmekle, belirlenen tarihte sanık müdafiin yerinde görülen talebine istinaden duruşmalı yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Sanık ile müdafiin aşamalarda sanığın psikolojik rahatsızlığının bulunduğunu ve bununla ilgili doktor tedavisi görüp ilaç kullandığını belirtmeleri karşısında, sanığın TCK"nın 32. maddesi uyarınca akıl hastalığı veya akıl zayıflığı nedeniyle işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu suçlara ilişkin davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalmış veya önemli derecede azalmış olup olmadığı konusunda rapor alındıktan sonra hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği nazara alınarak vaki istinaf başvurusunun kabulü yerine yazılı şekilde esastan reddine karar verilmesi,
Mağdurun soruşturma evresinde çocuk izleme merkezinde 18.05.2016 ve 05.10.2016 tarihlerinde alınan savcılık beyanları 5271 sayılı CMK"nın 52/3. maddesi gereğince kamera yardımıyla kayda alınıp CD"lere aktarılarak dosya içerisine konulmuş ise de, anılan CD"lerin denetime esas olması bakımından dökümünün yaptırılıp, yazılı tutanak haline getirtilmemesi suretiyle ilk derece mahkemesince hükümler kurulduğu gözetilerek söz konusu eksiklik giderilmeden karar verilmesi nedeniyle anılan hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddine dair hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları ile duruşmalı inceleme sırasındaki sözlü savunması bu itibarla yerinde görüldüğünden İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 11.09.2017 gün ve 2017/2311 Esas, 2017/1745 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, 20.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.