MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
: ( Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, atılı suçtan doğrudan verilen 1.500 TL para cezasının miktarı itibariyle kesin olmasından dolayı hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, sanığın anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Katılanın, 2011 yılı Aralık ayı başında sanığın... numaralı cep telefonundan kendi kullandığı ... numaralı cep telefonunu 04-05.12.2011 tarihlerinde bir kaç kez arayıp cinsel içerikli sesler çıkardığını iddia etmesine karşılık sanığın söz konusu aramaları yapmadığını belirtmesi karşısında her iki telefon numarasına ait 04-05.12.2011 tarihlerinde yapılan görüşmeleri içerir döküm listesinin ilgili kurumdan temin edilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken yazılı şekilde sanığın çok sayıda araması olduğu gerekçesiyle müsnet suçtan mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.