Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/4823 Esas 2018/611 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4823
Karar No: 2018/611
Karar Tarihi: 30.01.2018

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/4823 Esas 2018/611 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sahte belge kullanmak suretiyle sürücü adaylığı sınavına girmiş ve cevap kağıdına işaretlemeler yapmıştır. Ancak suça konu olan cevap kağıdı tamamlanmadığından belge niteliği kazanmamıştır ve sanığın fiili, Kabahatler Kanunu kapsamında kalmıştır. Mahkeme, yazılı şekilde hüküm kurmanın yasaya aykırı olduğunu ve hükmün bu sebeple bozulmasına karar vermiştir. Bununla birlikte, sanığın eylemine uyan idari para cezasının zamanaşımı süresinin dolduğu belirtilmiş ve sanık hakkında idari para cezası verilmeyeceği kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak, suça konu olan Ceza kanunu'nun 204. maddesi, sanığın eyleminin kapsamıyla ilgili Kabahatler Kanunu'nun 40. maddesi, yeniden yargılama yapılmaması gerektiğinde uygulanacak Kanun maddesi olarak Ceza Muhakemeleri Usul Kanunu'nun 322. maddesi ve idari para cezasının verilemeyeceği kararının dayandığı Kanun maddesi ise Kabahatler Kanunu'nun 20/1. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2017/4823 E. , 2018/611 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık ..."ün, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanık ... adına düzenlenen, üzerinde herhangi bir tahrifat yapılmayan sınav giriş belgesi ve nüfus cüzdanını kullanmak suretiyle motorlu taşıtlar sürücü adaylığı sınavına girdiği, suça konu cevap kağıdı üzerinde işaretlemelerde bulunduğu, sınav devam ederken görevlilerce yapılan kimlik kontrolünde durumun fark edildiği ve kolluğa bildirildiği olayda; suça konu sınav cevap kağıdının tamamlanıp görevlilerce imzalanmamış olması nedeniyle belge niteliğini kazanmadığı; ancak sanığın fiilinin, 5236 sayılı Kabahatler Kanunu 40. maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA; ancak sanığın lehine bulunan ve eylemine uyan 5326 sayılı Yasanın 40/1. maddesinde öngörülen idari para cezasının miktarına göre aynı Yasanın 20/2-c maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının eylemin gerçekleştiği 20.08.2011 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 1412 sayılı CMUK’nın 322 ve Kabahatler Kanununun 24. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan Kabahatler Kanununun 20/1. maddesi uyarınca sanık hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 30.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.