Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/3322 Esas 2018/6867 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3322
Karar No: 2018/6867
Karar Tarihi: 20.11.2018

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/3322 Esas 2018/6867 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, cinsel taciz suçundan mahkumiyet kararı verilen sanığın temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ancak adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında doğru ceza belirlenmesi için, hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağına karar verilmesi gerektiği ve bu koşulların gerekçeli hükümde tartışılıp değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme kararının uygulamasında TCK'nın 62.maddesi ile çelişki oluştuğu gerekçesiyle kanun maddesi uygulanmamıştır. Ancak bu şekilde karar vermek kanuna aykırıdır. Bu nedenle hüküm, BOZULMASINA karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak da 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 231/5. maddesi belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2015/3322 E. , 2018/6867 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
: (Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında duruşmadaki tutum ve davranışları ile cezanın geleceği üzerindeki olası etkileri gözetilerek tayin edilen kısa süreli hapis cezasında 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi ile indirim yapılmasının ardından 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunda aynı maddenin altıncı bendindeki koşulların gerçekleşip gerçekleşmediğinin gerekçeli hükümde tartışılıp değerlendirilerek anılan maddenin tatbikine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, kanunda yer almayan bir takım gerekçelere dayanılıp TCK’nın 62. maddesinin uygulanması ile de çelişki oluşturacak biçimde söz konusu maddenin tatbikine yer olmadığına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.