Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/10782 Esas 2022/11275 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi (Kanun Yararına Bozma Bürosu)


Davacı site Yönetimi ile davalı arasındaki itirazın iptali istemli davada Isparta 2.Sulh Hukuk Mahkemesi 2019/55 E, 2020/953 K. sayılı ilamı ile davanın kabulüne miktar itibariyle kesin olarak verilen kararın yürürlükteki hukuka aykırı olduğu savıyla Adalet Bakanlığı Hukuk İşleri Genel Müdürlüğü’nün 08/09/2021 gün 39152028-153.01-1528-2020-E.1503/24504 sayılı yazısıyla kanun yararına temyiz edilerek bozulması istenilmiş olmakla, dosya incelendi ve gereği düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı tarafından ortak gider aidat borcu nedeniyle davalılar aleyhine başlatılan icra takibinde, borçlunun icra takibinin asıl alacak kısmına itiraz etmeyerek sadece faize yönelik itirazda bulunduğu ve bu kısma yönelik olarak icra takibini durdurması üzerine alacaklı tarafça itirazın iptalinin istenildiği, mahkemece icra takibinde sadece faiz olarak belirtilen aylık %5 faiz isteminin gecikme tazminatı olarak yorumlanarak, kat mülkiyeti kanunu gereği talep olması halinde hükmedilecek olan gecikme tazminatı hesabı yapılarak davanın kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır. Bilindiği üzere itirazın iptâli davası müddeabihi, takip konusu yapılmış ve borçlunun itiraz etmiş olduğu alacak olan bir eda davasıdır. Bu davanın takip hukuku içinde ve takip talebiyle sıkı sıkıya bağlantılı olarak ele alınması gerekir ve sonucu itibarıyla takibin devamına etkili bir davadır. Dolayısı ile icra takibinde gecikme tazminatı olarak belirtilmemiş olan faiz isteminin mahkemece bu şekilde yorumlanarak, gecikme tazminatı hesabıyla davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Ayrıca mahkemece davanın kabulü ile 865 TL üzerinden icra takibinin devamına karar verildiği halde kendisini vekille temsil ettiren davacı yararına 1.450 TL vekalet ücretine karar verildiği görülmektedir. Yargılama harçları ve giderleri, kural olarak davada haksız çıkan (aleyhine hüküm verilen) tarafa yükletilir (HMK'nın 326.maddesi). Bu genel kural, haksız davranışı ile uyuşmazlığa sebebiyet veren bir kimsenin, haksız davranışlarının bütün sonuçlarından, bunları önceden bilmesi mümkün olsun veya olmasın, sorumlu tutulmasını gerektiren hukukun genel ilkelerine dayandırılmaktadır.
Karar tarihinde yürürlükte olan A.A.Ü.T.'nin 3. maddesinde; “1) Yargı yerlerince avukata ait olmak üzere karşı tarafa yükletilecek avukatlık ücreti, bu Tarifede yazılı miktardan az ve üç katından çok olamaz. Bu ücretin belirlenmesinde, avukatın emeği, çabası, işin önemi, niteliği ve davanın süresi göz önünde tutulur. (2) Müteselsil sorumluluk da dahil olmak üzere, birden fazla davalı aleyhine açılan davanın reddinde, ret sebebi ortak olan davalılar vekili lehine tek, ret sebebi ayrı olan davalılar vekili lehine ise her ret sebebi için ayrı ayrı avukatlık ücretine hükmolunur.”, 13. maddesinde “(1) Bu Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için bu Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 10 uncu maddenin üçüncü fıkrası ile 12 nci maddenin birinci fıkrası, 16 ncı maddenin ikinci fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) bu Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez. (3) Maddi tazminat istemli davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına bu Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez. (4) Maddi tazminat istemli davaların tamamının reddi durumunda avukatlık ücreti, bu Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre hükmolunur. ” hükümleri yer almaktadır.
Mahkemece yasa hükmü gözetilmeksizin kabul edilen miktarı aşan şekilde vekalet ücretine hükmedilmesi de bozmayı gerektirmiştir.
Adalet Bakanlığı Hukuk İşleri Genel Müdürlüğü'nün talebi yerinde görülmekle Isparta 2. Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 14.10.2020 gün ve 2019/55 Esas-2020/953 Karar sayılı hükmünün HMK'nın 363. maddesinin 2. fıkrası 2. cümlesi gereğince sonuca etkili olmamak kaydıyla BOZULMASINA, 20/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.