Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13947 Esas 2019/18340 Karar Sayılı İlamı

Müşteki ...’i kasten yaralama suçundan sanık ...’nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına, dosya kapsamındaki diğer müşteki ...’ı yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/1, 87/3 ve 62. maddeleri gereğince 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Samsun 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.02.2016 tarihli ve 2015/104 Esas, 2016/142 Karar sayılı kararına müteakip sanığın deneme süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/11. maddesi gereğince açıklanarak sanığın ...’u basit yaralamadan 5237 sayılı Kanun"un 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Samsun 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.05.2019 tarihli ve 2019/284 Esas, 2019/964 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 04.09.2019 tarihli ve 2019/13024 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.09.2019 tarihli ve 2019/86797 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, Samsun 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/104 Esas, 2016/142 sayılı kararında, sanık ...’nun, müşteki ...’e yönelik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca kasten yaralama suçunu işlediğinden bahisle 2.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve bu suç için hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair karar verildiği halde, Samsun 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.05.2019 tarihli ve 2019/284 Esas, 2019/964 sayılı kararı ile söz konusu bu suç açısından hükmün açıklanmasına karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ...’nun müşteki ...’i basit yaralama suçundan Samsun 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.02.2016 tarihli, 2015/104 Esas ve 2016/142 Karar sayılı kararı ile 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılması ve sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi üzerine hükmolunan ceza 12.07.2016 tarihinde infaz edilmiştir.
Mahkemenin 18.02.2016 tarihli ilamı ile müşteki ...’den başka diğer müşteki ...’ı yaralamadan ise sanığın 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılarak sanık hakkında bu hüküm yönünden 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Denetim süresi içerisinde sanığın suç işlemiş olması nedeniyle mahkemece dosya yeniden ele alınarak 16.05.2019 tarihli, 2019/284 Esas ve 2019/964 Karar sayılı ilam ile sadece daha önce açıklanması geri bırakılan 11 ay 20 günlük hapis cezasına dair hükmün açıklanmasına karar verilmesi gerekirken önceki hükümde açıklanması geri bırakılmayan 2.000,00 TL.lik adli para cezasına dair hükmün de açıklanmasına karar verilerek sanığın aynı eylem nedeniyle ikinci kez cezalandırılmasında isabet bulunmamaktadır.
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce bu nedenle yerinde görüldüğünden; sanık hakkındaki müşteki ...’i basit yaralamadan Samsun 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.05.2019 tarihli ve 2019/284 Esas, 2019/964 Karar sayılı kararının 5271 sayılı 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.