Yargıtay - Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/4040 Esas 2020/5420 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4040
Karar No: 2020/5420
Karar Tarihi: 04.11.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/4040 Esas 2020/5420 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararın temyiz edilmesi sonucunda, Bölge Adliye Mahkemesi'nin hüküm temyiz talebini reddetmediği ve dosyanın incelenmesi doğrultusunda yapılan incelemede, hükme esas alınan delillerin kanuna uygun olarak elde edildiği, usul işlemlerinin doğru yapıldığı, özleri değiştirmeksizin savunmaların sergilendiği, vicdani kanının tutarlı ve doğru olduğu sonucuna varılmıştır. Ancak belirlenen temel cezadan sonra yapılan artırımda TCK'nın 62/1 maddesi gereği indirim yapılırken uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesi gösterilmiştir ve bu kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle hüküm BOZULMUŞTUR. Ancak bu durumun düzeltilebileceği belirtilerek, belirtilen maddeden yerine \"5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinin 1. fıkrası gereğince\" ifadesinin yazılması ile hüküm USUL VE KANUNA UYGUN OLARAK ONANMIŞTIR. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 58/6, 62, 63 ve 3713 sayılı Kanun'un 5/1. maddeleridir.

16. Ceza Dairesi 2020/4040 E. , 2020/5420 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.03.2019 tarih ve 2019/55 - 2019/206 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 53, 58/9 maddesi delaletiyle 58/6, 62, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Sanık hakkında belirlenen temel cezadan 3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası uyarınca artırım yapıldıktan sonra TCK’nın 62/1. maddesi gereği indirim yapılırken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususların 5271 sayılı CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün 3. fıkrasından “TCK."nun 62. maddesi gereğince” ibaresinin çıkarılarak yerine "5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin 1. fıkrası gereğince” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.