MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, mala zarar verme, hakaret, yaralama
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 151/1, 62, 52 maddeleri gereğince 2000 TL adli para cezası ile
5237 sayılı TCK"nın 86/2, 62, 52 maddeleri gereğince 2000 TL adli para cezası ile;
5237 sayılı TCK"nın 125/1, 43/1-2, 62, 52 gereğince 1860 TL adli para cezası ile;
5237 sayılı TCK"nın 106/1-1, 43/1-2, 62, 51 gereğince erteli 5 ay 25 gün hapis cezası ile mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü
:Mağdur ... ile...i"nin evlenmesine aracı olan sanığın, daha sonra mağdur ... ile görüşme isteğinin kabul edilmemesi üzerine, farklı tarihlerde bir çok defa telefon ile mağdurları arayarak ve mesaj çekerek, ayrıca evlerinin önüne gelerek mağdurları öldürmek ve evlerini yakmak ile tehdit ettiği ve sinkaflı küfürler ederek hakaret ettiği, mağdur ..."i darp etmek suretiyle basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığı, ayrıca mağdurların evinin camına taş atarak kırmak suretiyle zarar verdiği, sanığın bu surette mala zarar verme, yaralama, her bir mağdura karşı ayrı ayrı zincirleme şekilde hakaret ve sair tehdit suçlarını işlediği iddia olunan somut olayda,
1) Sanık hakkında mala zarar verme, zincirleme şeklinde hakaret ve mağdur ..."ye karşı yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz başvurusunun incelenmesinde;
O yer Cumhuriyet savcısı tarafından hakaret suçuna ilişkin yapılan temyizin suç vasfına yönelik olmaması nedeni ile hakaret suçu açısından tebliğnamede bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, O yer Cumhuriyet savcısının mala zarar verme, hakaret ve yaralama suçlarına dair kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2) Sanık hakkında tehdit suçlarından verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz başvurusunun incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, O yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanık hakkında hem mağdur ..."ye karşı hem de mağdur ..."ye karşı ayrı ayrı zincirleme şeklinde sair tehdit, suçunu işlediği iddiası ile kamu davası açılmasına rağmen, adresleri kolluk marifeti ile tespit edilen mağdurlar duruşmaya çağrılıp tehdit eylemlerinin kendilerine karşı tek bir fiille mi işlendiği, yoksa her bir mağdura karşı ayrı ayrı mı işlendiği hususları sorularak karar da tartışılması gerekirken mahkemece eksik inceleme sonucu sanık hakkında bir kez zincirleme şekilde tehdit suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
b) Kabule göre de, sanık hakkında sair tehdit eylemini işlediği iddiasıyla TCK"nın 106/1-2. cümlesinin uygulanması talep edilerek kamu davası açıldığı halde, 5271 sayılı CMK 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan, TCK"nın 106/1-1. cümlesinin uygulanması ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/02/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.