Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1439 Esas 2021/2565 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/1439
Karar No: 2021/2565

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1439 Esas 2021/2565 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kadın tarafından erkek eş aleyhine evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedenine dayalı boşanma davası açılmıştır. İlk derece mahkemesi, davalı erkeğin kadına fiziksel şiddet uyguladığı ve kadını tehdit ettiği gerekçesiyle tam kusurlu kabul edilerek kadının davası kabul edilmiş, ancak davalı erkek istinaf istemiş fakat istinaf harç ve giderlerini yatırmadığı gerekçesiyle istinaf isteminden vazgeçmiş sayılmıştır. Bölge adliye mahkemesince davalının adli yardım talebi reddedilmiş ve istinaf başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmiştir. Bu karar davalı tarafından adli yardım talepli olarak temyiz edilmiştir. Ancak davalının verilen kesin sürede temyiz harç ve giderlerini yatırmaması üzerine davalının istinaf başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Madde 166/3-4, Madde 322/1-2, Madde 336/1-2 Medeni Kanun.
2. Hukuk Dairesi         2021/1439 E.  ,  2021/2565 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından 07.01.2021 tarihli ek karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    Dosyanın yapılan incelemesinde; davacı kadın tarafından erkek eş aleyhine evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedenine dayalı boşanma davası açılmış, ilk derece mahkemesince "Davalı erkeğin kadına fiziksel şiddet uyguladığı ve kadını tehdit ettiği" gerekçesiyle tam kusurlu kabul edilerek kadının davası kabul edilmiş, ilk derece mahkemesinin bu kararına karşı davalı erkek tarafından tamamı yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. İlk derece mahkemesi 25.09.2019 tarihli ek kararı ile davalının verilen kesin sürede istinaf harç ve giderlerini yatırmadığı gerekçesiyle davalının istinaf isteminden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiş, verilen bu ek karara karşı davalı tarafından adli yardım talepli olarak istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge adliye mahkemesince davalının adli yardım talebi reddedilmiş ve 20.03.2020 tarihli kararı ile davalının verilen kesin sürede istinaf harç ve giderlerini yatırmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmiştir. Bu karar davalı tarafından adli yardım talepli olarak temyiz edilmesi üzerine Dairemizce davalının adli yardım talebi reddedilmiş ve dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesine iadesine karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemesince temyiz harcı ve posta giderlerini yatırması için davalı erkek vekiline usulüne uygun muhtıra tebliğ edilerek bir haftalık kesin süre verilmiş; muhtırada belirtilen süre içinde harç ve gider avansının yatırılmaması halinde temyiz isteminden vazgeçmiş sayılacağına karar verileceği ihtar edilmiş, davalı taraf verilen kesin sürede temyiz harç ve giderlerini yatırmamış ve bölge adliye mahkemesince 07.01.2020 tarihli ek karar ile davalının istinaf başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmiştir. Bu kararın da davalı tarafından adli yardım talepli olarak temyiz edildiği anlaşılmaktadır. Ortada usulüne uygun yapılmış bir temyiz başvurusu bulunmadığından davalının 20.01.2021 tarihli dilekçesi hakkında Dairemizce yapılacak bir işlem olmayıp, ilk derece mahkemesine iadesine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple dosyanın ilk derece mahkemesine İADESİNE, karardan bir örneğin ilgili bölge adliye mahkemesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 23.03.2021 (Salı)



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.