MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalının müvekkili kooperatifin üyesi olduğunu ve kooperatife aidat borcu bulunduğunu ileri sürerek, 7.950 TL"nin tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; 1163 Sayılı Kooperatifler Kanununun 35. maddesi gereğince, kooperatif ortaklığını devralan davalının, ortaklığı tüm hak ve vecibeleri ile devralmış olduğundan eski borçlardan dahi sorumlu olacağı, devreden ile devralan üye arasında eski borçların devreden ortağa ait olduğu yolunda anlaşma yapılması halinde bu hükmün ikisi arasında geçerli olup, kooperatifi bağlamayacağı, davalıya ait üyeliğin dava tarihi itibari ile 7.950,00 TL aidat borcu bulunduğu gerekçesi ile davanın kabulüne, 7.950,00.-TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2) Dava, davacı kooperatifin aidat alacağı ve gecikme faizinin tahsili istemine ilişkindir. Kooperatifin defter ve kayıtları üzerinde yapılan inceleme sonucu bilirkişi tarafından düzenlenen raporda, davacı alacağının dava tarihi itibari ile 7.950 TL olduğu saptanmıştır. Ne var ki; tespit edilen bu bedelin ne kadarının aidat alacağı, ne kadarının gecikme faizi alacağı olduğu belirtilmemiştir. Yine alınan raporda işlemiş faiz hesabını tutarının hangi tarihler arası için ve hangi oran üzerinden hesaplandığı gösterilmemiş olup, denetime elverişli değildir.
Şu halde, mahkemece yapılması gereken iş; aidat alacağının kaynaklandığı dönemi ve muaccel olduğu tarihleri ayrı ayrı ve açıkça belirlemek, gecikme faizi hesabı yapılırken 6101 sayılı Yasanın 7. maddesi yollaması ile somut olayda da uygulanması gereken 6098 sayılı TBK"nın 120/2 maddesindeki sınırı aşmamak, davalının ödemeleri o tarihteki borçtan düşülürken de TBK"nın 100. (BK.84. m.) maddesi uyarınca öncelikle kooperatifin gecikme faizi alacağına mahsup etmekten ibarettir. Açıklanan ilkeler doğrultusunda kooperatifler konusunda uzman bir bilirkişiden rapor alınarak sonucuna göre hükme varılması gerekirken, yetersiz incelemeyi içeren ve denetime elverişli olmayan rapora dayanarak yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olmuş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzüre, 15.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.