Esas No: 2021/2761
Karar No: 2022/2265
Karar Tarihi: 31.05.2022
Danıştay 9. Daire 2021/2761 Esas 2022/2265 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Vergi tekniği raporu esas alınarak re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istemiyle açılan davada, ilk derece mahkemesi davanın reddine karar vermiştir. Bölge İdare Mahkemesi kararında ise, geçici vergi üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezasına isabet eden kısım hukuka uygun bulunmuş, geçici vergi aslı yönünden karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiş, bir katı aşan vergi ziyaı cezası ise kaldırılmıştır. Davacı tarafından yapılan temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi, 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 3 sayılı Tarife maddesi ve 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/2761
Karar No : 2022/2265
TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVACI) ... Demir Çelik İnşaat Sanayi ve Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. ...
2- (DAVALI) ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediği yolunda tanzim edilen vergi tekniği raporu esas alınarak düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı 2016/Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül, Ekim-Aralık dönemlerine ilişkin geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda; yapılan yoklamalarda ofis mobilyaları ve bilgisayar dışında faaliyete ilişkin ödeme kaydedici cihaz, emtia, duran varlık ve aracın olmadığı, yüksek tutarlı katma değer vergisi matrahlarına karşın ödenecek katma değer vergisinin çok düşük tutarlarda olduğu, 50.000-TL sermayesi bulunan şirketin 2016 yılında 35.695.451,22-TL, 2017 yılında 59.947.463,18-TL, 2018 yılında 280.757.564,31-TL net satışının bulunduğu, alım yapılan mükellefler hakkında sahte belge düzenleme nedeniyle vergi tekniği raporu bulunduğu ya da bu mükelleflerin sahte belge düzenleme nedeniyle incelemeye sevk edildiği, incelenen sevk irsaliyelerinde yer alan araç plakalarının bir kısmına ait mükellef kaydının bulunmadığı, araç plakalarının bir kısmının otomobillere ait olduğu, malların nakliyesi hususunda şirketin beyanlarıyla mal satılan firmaların beyanları arasında çelişkilerin bulunduğu tespitlerine yer verildiği, bu tespitler ışığında davacı şirketin gerçek bir ticari faaliyetinin bulunmadığı ve düzenlediği tüm belgelerin sahte belge niteliğinde olduğu sonucuna varıldığından, dava konusu vergi ziyaı cezalı geçici vergide hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesi kararının, geçici vergi üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezasına isabet eden kısmının usul ve esas bakımından hukuka uygun olduğu, bu kısma yönelik yapılan istinaf başvurusunun reddi gerektiği, geçici vergi (aslı) yönünden; ihbarnamelerde mahsup dönemi geçtiğinden geçici vergi aslının aranmayacağı ve tahakkuk yapılmayacağı belirtildiğinden, geçici vergi (aslı) bakımından karar verilmesine yer bulunmadığına, bir katı aşan vergi ziyaı cezası yönünden; geçici verginin matrah yönünden gelir vergisine bağlı ve peşin alınan bir vergi olması nedeniyle mahsup süresi geçtikten sonra kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği ve geçici verginin yıllık vergiye mahsuben peşin alınan bir vergi olması nedeniyle vergi ziyaı cezası bir kat olarak kesilebileceğinden, cezanın fazlaya ilişkin kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı, geçici vergi (aslı) ve bir katı aşan vergi ziyaı cezası kısmında yasal isabet bulunmadığı sonucuna varıldığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun kısmen reddine, kısmen kabülüne, Vergi Mahkemesi kararının geçici vergi (aslı) ve bir katı aşan vergi ziyaı cezasına ilişkin kısmının kaldırılmasına, geçici vergi (aslı) yönünden karar verilmesine yer olmadığına, bir katı aşan vergi ziyaı cezası yönünden davanın kabulü ile bu cezanın kaldırılmasına karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
DAVACININ İDDİALARI : Vergi inceleme raporunun eksik incelemeye dayalı olduğu, adreste bulunulmadığına, ticari faaliyetin olmadığına, faaliyetin terk edildiğinde dair tespit içermediği, mal alınan ve mal satılan firmalar nezdinde karşıt inceleme yapılmadığı, vergi tekniği raporunun eki olarak belirtilen belgelerin tebliğ edilmeyerek savunma hakkının kısıtlandığı, tarh sebebinin varlığına yönelik araştırma yapılmadığı, ilgili yıla ilişkin yapılmış olan bir yoklama bulunmadığı, yapılan yoklamalarda faaliyette bulunulduğunun tespit edildiği iddialarıylakararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
DAVALI İDARENİN İDDİALARI : Dava konusu cezalı tarhiyatın hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI : Taraflarca savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik davacı tarafından yapılan istinaf başvurusunu kısmen reddeden, kısmen kabul ederek geçici vergi aslı yönünden karar verilmesine yer olmadığına hükmeden, bir katı aşan vergi ziyaı cezası yönünden davayı kabul eden ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:... , K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz isteminde bulunan davacıdan, onanan kısım üzerinden 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı 3 sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak ilam harcının alınmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 31/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.