Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2019/3317 Esas 2019/9106 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki kira sözleşmesinden kaynaklanan itirazın iptali davasında yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı kiracı ile aralarında 01/06/2013 başlangıç tarihli kira sözleşmesi bulunduğunu, uzayan yıl kira bedellerinin sözleşme gereğince TEFE ve TÜFE ortalaması oranında arttırılarak ödenmesi gerektiğini, ancak davalı kiracının ilk yıl ödenen kira bedellerine herhangi bir artış uygulamayarak ödeme yapmaya devam ettiğini, bu nedenle eksik ödenen kira bedelleri için davalı hakkında icra takibi başlatıldığını, davalının itirazı üzerine icra takibinin durduğunu belirtmiş icra takibine yapılan itirazın iptaline ve takibin devamına karar verilmesini talep etmiştir.
Mersin 3. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından işin esası incelenerek dava esastan sonuçlandırılmış, bu kararın temyizi üzerine Dairemizin 12/04/2017 tarih 2017/1225 Esas ve 2017/5129 Karar sayılı ilamı ile davaya bakma görevinin Sulh Hukuk Mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma ilamı doğrultusunda Mersin 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilmiş olan görevsizlik kararının kesinleşmesi üzerine, davanın yargılaması görevi Mersin 3. Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından yürütülmüş, 15/03/2019 tarih ve 2018/50 E. 2019/336 K sayılı kararı ile davanın esası hakkında hüküm kurulmuştur. İş bu kararın, davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dava dosyası temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderilmiştir.
6100 sayılı HMK"nun 373/4 maddesi; "Yargıtayın bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabilir." hükmünü, Geçici 3/2 maddesi; "Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez." hükmünü içermektedir.
Yukarıda açıklanan yasa maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır. Diğer bir anlatımla, Yargıtay’ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta; Mersin 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin kararı Dairemizin yukarıda belirtilen ilamı ile Mahkemenin görevsiz olduğu gerekçesiyle bozulmuş, Yargıtay dosyadan elini çekmiştir. Bu aşamadan sonra, görevli Mersin 3. Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından esasa ilişkin yargılama yapılıp karar verilmiştir. Aleyhine kanun yoluna gidilen karar, Mersin 3. Sulh Hukuk Mahkemesinin kararı olup, bu karar ile ilgili olarak Yargıtay’ın bir denetimi söz konusu değildir.
Bu itibarla, 15/03/2019 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi "İstinaf" olup, görevli merciinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın Adana Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, 13/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.