Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/6497 Esas 2019/213 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6497
Karar No: 2019/213
Karar Tarihi: 08.01.2019

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/6497 Esas 2019/213 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan TCK'nın 179/3-2, 62, 53/1 ve 58/6-7 maddeleri gereğince mahkum edildi. Ancak, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken hangi ilamın esas alındığı belirtilmedi. Bu nedenle, hüküm 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince bozuldu. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm düzeltilerek onandı. Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanıyor:
- TCK'nın 179/3-2 maddesi: Taksirle bir insanın (3) bir başkasına karşı sorumluluğu gerektiren bir suçtan dolayı ölmesine sebep olma, müstesna olmak üzere, kişinin hayatını tehlikeye sokma suçu.
- TCK'nın 62 maddesi: Suçun işlenmesi sırasında kullanılan araca elkonulması, aracın sahibine veya müştekilere teslim edilmesi veya sahibinin rızasıyla kullanılmışsa iade edilmesine karar verilmesini öngörür.
- TCK'nın 53/1 maddesi: Kişilerin hak ve özgürlüklerinden mahrum edilmesi için kanunla açıkça öngörülen bir sebep bulunmadıkça ve ancak kanunun gösterdiği usul ve şartlara uyularak hakim karar verdiği takdirde hükmedilebilir.
- TCK'nın 58/6-7 maddesi: Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunda kullanılan araç bir kamu kurum ve kuruluşuna ait ise, hükümlülüğün infazı sırasında aracın kullanım amacının dışında kullanılması halinde, kişi hakkında iki katı oranında artırım yapılmasını öngörür.

12. Ceza Dairesi 2018/6497 E. , 2019/213 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53/1, 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken sabıka kaydında bulunan hangi ilamın tekerrüre esas alındığının gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün (3) numaralı bendin başına “Sanığın sabıka kaydında yer alan kasıtlı suçtan verilen Zonguldak 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/136 Esas, 2014/50 Karar sayılı 09.10.2014 kesinleşme tarihli 500-TL adli para cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.