9. Hukuk Dairesi 2018/2403 E. , 2018/6275 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, fazla çalışma ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin ortakları ve yetkilileri aynı olan davalı şirketler tarafından işletilen otelde 01/01/2012-24/10/2012 tarihleri arasında operasyon müdürü olarak en son 2.500,00 TL. aylık ücretle çalıştığını, müvekkilinin haftanın 7 günü, 08:00 ila 23:00 saatleri arası çalıştığını, resmi tatil ve dini bayramlarda izin kullanmadığını ileri sürerek, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı şirketler davaya cevap vermemişlerdir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak ve davacının 2012 yılı Temmuz ayı başına kadar davalı Netat şirketine ait Atlıbay otelde çalıştığı, 2012 Temmuz ayından sonra ise davalı Depar şirketine ait Green Hill Otelde çalışmaya başladığı, davalı şirketlerin ticaret sicil kayıtları ve kurum kayıtları incelendiğinde davalı şirketlerin ortak ve temsilcilerinin aynı olmadığı, davacının farklı işverenlere ait iki ayrı otelde çalıştığı ve davalılar arasındaki organik bağın tespit edilemediği sonucuna varıldığından davacının alacak kalemleri her iki işveren nezdinde ayrı ayrı hesaplandı gerekçesine dayanılarak, davalı Netat şirketi aleyhine açılan davanın kabulüne, davalı Depar şirketi aleyhine açılan davanın ise kısmen kabulü ile her bir davalı yönünden ayrı ayrı hüküm kurulmuştur.
D) Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalılar vekillerinin tüm, davacı vekilinin ise, aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalı şirketlerin tazminat ve işçilik alacakları yönünden sorumlu oldukları dönem uyuşmazlık konusudur.
Dosya içeriğinden, davacının en son çalıştığı işyeri olan Green Hill Tatil köyünün 30/05/2012 tarihinde davalılardan Netat şirketi tarafından, davalı Depar şirketine devredildiği, devir tarihinde devralınan işyerinde çalışmayan, davalı Netat şirketine ait başka bir işyerinde çalışan davacının, devirden bir ay sonra 30/06/2012 tarihinde davalı Netat şirketi tarafından sigorta çıkışının yapıldığı ve davacının 01/07/2012 tarihinde devralınan işyerinde çalışmaya başladığı anlaşılmaktadır. Buna göre, davalılar arasında iş sözleşmesinin devri söz konusu olduğu açıktır.
İş sözleşmesinin devri işyeri devrinden farklı olarak İş Kanunlarında açıkça düzenlenmemiştir. Ancak 1475 sayılı İş Kanunu’nun yürürlükte olan kıdem tazminatını düzenleyen 14. maddesinde işçinin başka bir işyerine nakli halinde kıdem tazminatının toplam süre üzerinden hesaplanması gerektiğini düzenlemiştir.
İş sözleşmesinin devri, işçi, işveren ve iş sözleşmesini devralan işveren arasında gerçekleşen, işçinin bundan sonra devralan işverene hizmet vermesini öngören ve geçici iş ilişkisi kapsamında olmayan üçlü ilişkiyi ifade eder. Devir niteliği itibariyle bir fesih değildir.
İş sözleşmesinin devrinde, işçinin, devreden işverenle olan iş sözleşmesinden veya işyeri uygulamasından doğan hakları ve borçları devralan işverene geçer. Bu itibarla, hizmet akdi devri nedeniyle organik bağ bulunmasa bile, devralan işyeri devirden önceki işçilik alacaklarından sorumludur.
Son devralan işveren olan davalı Depar şirketinin, diğer davalı Netat şirketinde geçen hizmetten kaynaklanan işçilik alacaklarından sorumluluğu gözetilemeden, sadece devir tarihinden sonra gerçekleşen işçilik alacaklarından sorumlu tutulması hatalıdır. Ayrıca devirden önceki işçilik alacaklarından, her iki davalı şirketin müştereken ve müteselsilen sorumluluğuna karar verilmesi gerekirken belirtilen hususlar gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.