22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/25028 Karar No: 2019/20619 Karar Tarihi: 07.11.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/25028 Esas 2019/20619 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2017/25028 E. , 2019/20619 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı isteminin özeti: Davacı, fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı cevabının özeti: Davalı, davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme kararının özeti: Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Davacının fazla mesai ücreti alacağı olup olmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda; davacı taraf çalıştığı süre içerisinde İş Yasasında öngörülenden çok daha fazla çalışmasına rağmen fazla mesai ücretinin ödenmediğini iddia etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; dosyadaki belgeler ve tanık beyanlarına göre haftanın 7 günü iki vardiya şeklinde 24 saat dinlenme 24 saat çalışma şeklinde olduğunun tespit edildiği, davacının 24 saat çalıştığı günlerde ara dinlenmesi düşüldüğünde 14 saat çalıştığı böylece haftada 4 gün çalıştığında 56 saat çalıştığı, 11 saat fazla mesai yaptığının tespit edildiği belirtilmiştir. Dosya kapsamına göre, davacının çalışma sisteminin 24 saat çalışma 24 saat dinlenme olduğu anlaşılmakla birlikte bilirkişinin hesaplama şeklinin çalışma sistemine uygun olmadığı görülmektedir. Dairemizin yerleşik uygulamasına göre, 24 saat çalışan bir işçinin günde en fazla fiilen 14 saat çalışabileceğinin kabulü gerekir. Böylece 24 saat çalışma 24 saat dinlenme esasına göre çalışmada davacı işçi bir hafta 4 gün, bir hafta 3 gün çalışma yapacağından, fazla çalışma süresinin hesabında haftalık normal çalışma süresi dolmamış olsa dahi günlük 11 saati aşan çalışmaların fazla çalışma sayılması nedeniyle, işçi ilk bir hafta (3x3=) 9 saat takip eden hafta ise (4x3=) 12 saat fazla çalışma yapmış sayılmalıdır. Bu durumda fazla çalışma ücretinin yukarıdaki ilkelere göre belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir. 2-Davacının ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı olup olmadığı konusunda da taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.Somut olayda; davacı taraf bayramlarda çalıştırılmasına rağmen ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin de ödenmediğini iddia etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı kabulüyle hesaplama yapılmıştır. Ancak, davacının yukarıda ayrıntısı belirtilen 24 saat çalışma 24 saat dinlenme esasına göre çalışma sistemine uygun bir hesaplama yapılmamıştır. Ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağına ilişkin olarak yine 24 saat çalışma 24 saat dinlenme çalışma sistemine göre hesaplama yapılması gerekmektedir. Diğer yandan; dosyaya davacıya ilişkin imzasız ücret bordroları sunulmuş ve banka kayıtları celbedilmiş olup (ulusal bayram ve genel tatil günlerinin bulunduğu) bazı aylara ilişkin bordrolarda “G. Tatil” şeklinde tahakkuklar bulunduğu ve bu aylardaki ödeme miktarları ile banka kayıtlarındaki ödeme miktarlarının örtüşmesine rağmen ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı hesaplamasında söz konusu tahakkukların mahsup edilmemeleri hatalıdır. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.