Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/5178 Esas 2016/766 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/5178
Karar No: 2016/766
Karar Tarihi: 12.02.2016

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/5178 Esas 2016/766 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2015/5178 E.  ,  2016/766 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmiştir. 5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK"nun 438/I. maddesindeki parasal sınır, 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 19.280,00TL’dir.
Temyize konu 21.10.2014 tarihli kararda kabul edilen miktarın 12.600,00TL olması nedeniyle, duruşma isteğinin miktar yönünden reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatifin üyesi olduğunu, müvekkilinin tüm aidatlar ve kat farkından kaynaklanan ödemelerini yaptığını, kooperatifin müvekkiline 12.600,00 TL tutarında borcunun olduğunu bildirdiğini ileri sürerek, müvekkilinin davalı kooperatife 12.600,00 TL borçlu olmağının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının ödemesinin 152.570,00 TL olduğunu, üyelerin toplam yatırması gereken 168.000,00 TL bedelden davacının yatırdığı 152.570,00 TL düşüldüğünde 15.430,00 TL borçlu olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı kooperatifin ticari defterlerinin usulüne uygun olarak tutulmadığı, davacının ödediği aidat tutarının diğer üyelerin ödediği aidat tutarından fazla olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.