Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/9369 Esas 2018/4085 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi         2015/9369 E.  ,  2018/4085 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ELAZIĞ 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Suçlar : 1) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
2)Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1) Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan kurulan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararın incelenmesinde:
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785 - 2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; "Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma" suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE,
2) Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2- Diyarbakır Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü’nce suça konu uyuşturucu maddeden alınan şahit numunenin müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Adli emanetin 2012/603 sırasında kayıtlı esrar maddelerinin sarılarak paketlendiği streç film ve içerisinde siyah renkli poşet ve streç film içerisinde gazete parçalarının karar kesinleştiğinde dosyada delil olarak saklanılmasına karar verilmesi gerektiği halde imhasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca giderilmesi mümkün bulunduğundan;
1- TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine "Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan duruma göre, sanık hakkında, TCK"nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi,
2-Hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin bölümünde "uyuşturucu maddenin" ibaresinden sonra gelmek üzere "ve Malatya Adli Tıp Kurumu Grup Başkanlığı’nca suça konu uyuşturucu maddeden alınan şahit numunenin" ibaresinin eklenmesi,
3- Hüküm fıkrasındaki “Adli emanetin 2012/603 sırasında kayıtlı uyuşturucunun paketlendiği poşet ve streç film, gazete parçalarının imhasına” ilişkin bölümün çıkartılmasına, yerine " esrar maddelerinin sarılarak paketlendiği streç film ve içerisinde siyah renkli poşet ve streç film içerisinde gazete parçalarının dosyada delil olarak saklanılmasına, gereği için Cumhuriyet Başsavcılığına müzekkere yazılmasına” ibarelerinin yazılması,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.