Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - kasten yaralama - kasten yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3511 Esas 2019/13931 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, kasten yaralama, kasten yaralamaya teşebbüs
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında ... ve ...’ya yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerinin incelenmesinde;
Hakkında mahkumiyet kararları verilen sanığın, 5271 sayılı CMK nın 147, 191/3 ve 193. maddelere aykırı olarak, usulünce dinlenip ifadesi alınmadan, hükümler kurulmuş olduğunun anlaşılması karşısında kanun yararına bozma yoluna gidilmesi olanaklı kabul edilmiştir.
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında kasten yaralama suçlarından dolayı tayin edilen 3.000 TL ve 740TL adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezaların türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince Cumhuriyet savcılarının temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mağdur ...’e yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerinin incelenmesinde;
1-Sanığın mağdurların ikametine izinsiz girdiği, içeriden 560TL parayı çaldığı bu sırada mağdur ...’ün kendisini farketmesi üzerine mağdura sehpa fırlattıktan sonra çalmış olduğu para ile birlikte kaçtığının iddia olunması karşısında, sanığın eyleminin sübutu halinde yağma suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilleri takdir ve münakaşasının üst görevli Ağır Ceza Mahkemesi"ne ait olduğu gözetilmeden, görevsizlik kararı yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,
2-Ceza Muhakemesi Kanununda mahkemeye gelmemiş sanık hakkında duruşma  yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen 5271 sayılı CMK"nın 193/2. maddesi uyarınca sanık hakkında toplanan delillere görme mahkumiyet dışında bir karar verilmesi gerektiği kanısına varılırsa sanığın savunması alınmaksızın karar verilebileceği; ancak, somut olayda mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken bu haller dışında mutlaka sanığın sorgusunun yapılmasının gerektiği gözetilmeyip, sanığın  savunmasının yöntemince saptanmadan yazılı şekilde hükümler kurulması,
3-Kovuşturma evresinde İzmir Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığın duruşmadan vareste tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan yokluğunda yargılamaya devamla hükümler açıklanmak suretiyle CMK"nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcılarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 08/10/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.