Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/2553 Esas 2019/7871 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 07/12/2015 gün ve 2011/607 - 2015/833 sayılı kararı bozan Daire"nin 16/01/2018 gün ve 2016/13135 - 2018/301 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile Oysa Çimento San. A.Ş arasında 03/07/2006 tarihli hazır beton taşıma işletme ve bakım sözleşmesi yapıldığını, Oysa Çimento San. Tic. A.Ş"nin davalıya devredilmesi nedeni ile davalı şirket ile protokol tanzim edilerek işin 31/03/2009 tarihine kadar uzatıldığını, müvekkili şirketin sözleşmeden kaynaklanan tüm edimlerini yerine getirmesine rağmen hak ettikleri toplam 11 adet fatura bedeli olan 397.955,06 TL"nin ödenmediğini, müvekkili tarafından davalı tarafa verilen Türk Ekonomi Bankasına ait 31/10/2006 tarihli 32.000,00 TL, Türk Garanti Bankası A.Ş"ye ait 03/05/2000 tarihli 20.000,00 TL ve Alternatif Bank A.Ş"ye ait 06/05/2003 tarihli 100.000,00 USD miktarlı teminat mektuplarının müvekkilinin SGK borcu bulunduğu, muhtemel işçi alacakları ve sözleşmeden kaynaklanan edimlerini yerine getirmediği gerekçesiyle haksız şekilde nakde çevrildiğini ileri sürerek, şimdilik 50.000,00 TL alacağının 02/01/2010 tarihinden itibaren işleyecek reenskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulüne 45.718,45 TL"nin 12/11/2010 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 05/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.