Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9895 Esas 2019/18307 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9895
Karar No: 2019/18307
Karar Tarihi: 10.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9895 Esas 2019/18307 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde verilen bir hüküm, temyiz edilerek incelenmiştir. Ceza Muhakemesi Kanunu'nda yapılan değişiklikler, Ceza Genel Kurulu kararları ve Anayasa Mahkemesi kararları dikkate alınarak, kanun değişmeden önce uzlaşma tekliflerinin geçerli olduğu ve yeniden teklif yapılmasına gerek olmadığı sonucuna varılmıştır. Sanıkların TCK'nın 86/2, 106/1-2. cümle ve 125/1 maddeleri kapsamında kalan eylemlerinin uzlaştırma kapsamında bulunduğu belirtilmiştir. Temyiz sebepleri reddedilerek hükümler onanmıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun geçtiğimiz yıllarda yapılan değişiklikler sonrasında sanıklar hakkında hangi maddelerde karar verildiği açık bir şekilde belirtilmemiş. Ancak, madde 86/2, \"kendisine kanunen yüklenen görevi yapmaktan kaçınan kişi\"yi cezalandırmaktadır. Maddeler 106/1-2 ise, \"fikir ve vicdan hürriyeti\"ne açık bir şekilde aykırı davranışlara karşı verilen cezaları kapsamaktadır. 125/1 madde ise, \"yargı yetkisine sahip olmayan kişinin yargı yetkisi kullanması\"nı cezalandırmaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/9895 E. , 2019/18307 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34 ve 35 inci maddeleriyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253 ve 254"üncü maddelerinde yapılan değişiklik çerçevesinde, Ceza Genel Kurulunun 25.10.2018 tarih, 2018/394 Esas ve 2018/478 sayılı kararı da dikkate alınarak 6763 sayılı Kanun ile yapılan düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihten önce usulüne uygun olarak yapılan uzlaşma tekliflerinin geçerli olduğu ve bu nedenle uzlaşma teklifi yapılmış ve kabul edilmemiş olan dosyalarda yeniden uzlaşma teklifi yapılmasına gerek bulunmadığı cihetle, somut olayda sanıklar hakkında ihbara konu olan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 106/1-2. cümle ve 125/1 maddeleri kapsamında kalan eylemlerinin kanun değişikliği öncesinde de uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 10.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.