Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/3811 Esas 2019/189 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3811
Karar No: 2019/189
Karar Tarihi: 08.01.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/3811 Esas 2019/189 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, taksirle öldürme suçundan yargılanan bir sanığın mahkumiyetine ilişkin. Sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmiş ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından incelenerek, TCK'ın belirli maddelerine uygun olarak hüküm verildiği belirtilmiştir. Ancak, taksirli suçların temel cezasının belirlenmesinde TCK'ın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan \"kastının yoğunluğu\" gerekçesine dayanılamayacağı gözetilmeyerek, \"failin kasta dayanan kusurunun ağırlığı\" gerekçe gösterilerek cezalandırılmasına karar verildiği ve bu nedenle hükmün kanuna aykırı olduğu vurgulanmıştır. Bu sebeple, hüküm BOZULMUŞ ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün olmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: TCK'nın 85/1 maddesi taksirle öldürmeyi suç sayarken, 62/1. madde ise cezasının belirlenmesinde dikkate alınacak unsurları belirtmektedir. Ayrıca, 61/1. maddenin (g) bendi temel cezanın belirlenmesinde kastın yoğunluğunu ölçüt olarak kabul etmektedir. 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri ise hükmün bozulması ve düzeltilmesi ile ilgili düzenlemeler içermektedir.

12. Ceza Dairesi 2017/3811 E. , 2019/189 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nun 85/1, 62/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "kastının yoğunluğu" gerekçesine dayanılamayacağı gözetilmeyerek “failin kasta dayanan kusurunun ağırlığı” gerekçe gösterilerek cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasının 1 nolu bendinde yer alan ""failin kasta dayanan kusurunun ağırlığı" ibarelerinin hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.