Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7192 Esas 2019/8781 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7192
Karar No: 2019/8781
Karar Tarihi: 11.06.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7192 Esas 2019/8781 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildi. Mala zarar verme suçuna ilişkin verilen adli para cezası temyiz edilemeyecek şekilde kesinleştiği için, bu suçla ilgili sanığın temyiz talebi reddedildi. Hırsızlık suçuyla ilgili ise Anayasa Mahkemesi tarafından verilen ve infaz aşamasında uygulanabilen iptal kararı nedeniyle, hüküm bozulmadı ve sanığın temyiz talebi reddedildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle: mala zarar verme suçu için 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen ek 2. madde, temyiz edilemeyecek adli para cezalarını düzenleyen 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi. Hırsızlık suçu için ise TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak Anayasa Mahkemesi tarafından verilen iptal kararları.

17. Ceza Dairesi 2018/7192 E. , 2019/8781 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.400,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ...’ın temyiz talebinin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
B-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden,bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 11.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.