Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/4199 Esas 2022/11622 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi


Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın idare adıne tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi'nce kamu düzeni gereğince kabulü ile düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına dair verilen karar, davalılar vekilince temyiz edilmiş, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi'nce davalılar vekilinin temyiz isteminin kesinlik sınırı altında olduğundan HMK'nın 346/1 maddesince ek karar ile reddine karar verilmiş olup; iş bu ek karar, davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
Her ne kadar mahkemece kararın miktar itibarıyla kesin olduğundan bahisle davalılar vekilinin temyiz başvurusunun reddine karar verilmiş ise de; 15/04/2022 tarih ve 31810 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 24/02/2022 tarih ve 2021/34 E. - 2022/21 K. sayılı kararı ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 341. maddesinin (2) numaralı fıkrasının birinci cümlesinin “kamulaştırma bedelinin tespitine ilişkin davalar” yönünden Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verildiği gözetildiğinde; temyiz kanun yoluna başvurulabilen kararları düzenleyen HMK’nın 362. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a) bendi için de aynı hususun uygulanması gerektiğinden,
Davalılar vekilinin temyiz isteminin yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi doğru olmadığından, 17.12.2021 günlü Ek Kararının kaldırılmasına karar verildikten sonra yapılan incelemede;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki ... parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-g maddesi uyarınca emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde yöntem itibarıyla bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
Dava konusu taşınmaz ile aynı bölgede bulunan, konum ve nitelik olarak da benzer olan, ... parsel sayılı taşınmaza 21.07.2014 değerlendirme tarihinde, 807.60 TL/m², ... parsel sayılı taşınmaza 24.03.2014 değerlendirme tarihinde 714.98 TL/m2, ... parsel sayılı taşınmaza 21.07.2014 değerlendirme tarihinde 807.59 TL/m², ... parsel sayılı taşınmaza 884.00 TL/m² birim fiyat takdir edildiği ve bu bedellerin Dairemiz denetiminden geçerek 2019/3055 Esas, 2019/3584 Esas, 2020/753 Esas, 2020/757 Esas sayılı ilamı ile onandığı anlaşıldığından, değerlendirme tarihi olan 09.03.2016 itibarıyla dava konusu taşınmaza takdir edilen m² birim fiyatı inandırıcı görülmediğinden, yakın konumda bulunan ve değerlendirme tarihi iki yıl önce olan parseller için tespit edilen m2 değerinden ayrılma nedenleri konusunda bilirkişi kurulundan ek rapor alınmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davalılar vekilinin temyiz itirazları doğrultusunda İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi hükmünün açıklanan nedenlerle HMK'nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 23/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.