Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/3028 Esas 2019/14325 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3028
Karar No: 2019/14325
Karar Tarihi: 14.10.2019

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/3028 Esas 2019/14325 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hakaret suçuyla ilgili olarak bir sanığın beraat ettirilmesine ve diğer sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak mahkumiyet kararı, bazı hukuki nedenlerden dolayı bozulmuştur. Mahkumiyet kararındaki hukuki hatalar, özel hüküm olması gereken kanun maddesi ile ilgili karışıklık, sanığın adli sicil kaydının yanlış yazılması ve iptal edilen kanun maddelerinin uygulanmamasıdır. Bu nedenlerden dolayı, bozma kararı verilerek dava yeniden incelenmeye alınmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 129/1. maddesi (hakaret suçuyla ilgili özel hüküm)
- TCK'nın 29. maddesi (genel tahrik suçuyla ilgili hüküm)
- TCK'nın 53/1-b maddesi (hak yoksunluğuna ilişkin düzenleme, iptal edilmiştir)
- TCK'nın 53/1-c maddesi (hak yoksunluğuna ilişkin koşullu salıverme düzenlemesi)

18. Ceza Dairesi 2018/3028 E. , 2019/14325 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
1- Sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen beraat hükmünün temyiz incelemesinde,
Eyleme ve yükletilen suça yönelik, katılan ...’in temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık ... Yetkin hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
a) Hakaret suçundan kurulan hükümde, özel hüküm olan daha lehe düzenleme içeren TCK"nın 129/1. maddesi yerine, aynı Kanunun genel tahrike dair 29. maddesinin uygulanması,
b) Sanığın adli sicil kaydında bulunan 24/12/2010 tarihinde kesinleşen Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/606 Esas 2010/787 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken, kesin nitelikte adli para cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınması,
c) TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması ve yine aynı Kanunun 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ...’in temyiz nedenleri bu nedenle yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.