9. Hukuk Dairesi 2017/5393 E. , 2018/6210 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde yurt içi ürün dağıtım işinde şoför olarak çalıştığını, iş şartlarının ağır olduğunu, fazla çalışma yaptırıldığını, yıllık izinlerin kullandırılmadığını bu nedenlerle iş sözleşmesini haklı olark fesh ettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işe devam etmemesi üzerine iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiklerini, izinlerini kullandığı gibi fazla çalışma ve genel tatil ücretleri bordrolara yansıtıldığından bir alacağı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının, davalı işyerinde 22/06/2007 - 31/08/2013 döneminde çalıştığı, imzalı ücret bordrolarında fazla mesai ve genel tatil ücret alacaklarının gösterilmesi ve aksinin yazılı delille ispatlanamaması nedeniyle bu taleplerin reddi gerektiği, fesih gerekçesinde yıllık izninin kullandırılmadığına değinildiğinden ve yıllık iznin de usulüne uygun kullandırılmadığı anlaşıldığından kıdem tazminatına ilişkin talebin haklı olduğu, kullanılan yıllık izin süresi ile bu yönde işverence yapılan ödeme dikkate alındığında bu talebin de reddi gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilerek kıdem tazminatı hüküm altına alınmıştır.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında, iş sözleşmesinin davacı tarafça haklı şekilde fesh edilip edilmediği hususunda, uyuşmazlık vardır.
Mahkemece yukarıda yazılı gerekçe ile iş sözleşmesinin davacı tarafça haklı olark fesh edildiği kabul edilmiş ise de bu kabul dosya kapsamına uygun değildir.
Davacı, fesih bidiriminde fazla çalışma ile tatil çalışmalarının karşılığının ödenmeyip yıllık izin de kullandırılmadığını, gerekçe göstermiştir.
Mahkemenin de kabulünde olduğu üzere davacı, imzalı ücret bordrolarındaki fazla çalışma ve tatil çalışmalarına dair tahkakkukların üzerinde alacağı olduğunu yazılı delille ispatlamayamamıştır.
Yıllık izin kullandırılmaması ile ilgili hususa gelince;
Yıllık ücretli izin anayasal bir haktır. İşçi talep ettiğinde de yönetim hakkı kapsamında işverenin öngöreceği zamanda kullandırılması gerekir. Kullandırılmaması işçiye 4857 sayılı İş Kanunu’nun 24/II. f maddesi uyarınca çalışma koşullarının uygulanmaması nedeni ile haklı fesih hakkı verir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 60. Maddesi ve izin yönetmeliği hükümlerine göre izin isteğinin bir ay önceden işverene bildirilmesi, işverenin işin durumuna göre izin dönemini belirleyeceği, kısaca izin verilmesi ve kullandırılmasının işverenin yönetim hakkı kapsamında olduğu açıktır. Ancak somut uyuşmazlıkta işverenin bu yönetim hakkını dürüstlük kuralına uygun kullanıp kullanmadığı konusunu irdelemek gerekir.
Davacının işyerindeki 22/06/2007-31/08/2013 tarihleri arasındaki çalışma süresi dikkate alındığında 4857 Sayılı Kanun"un 53. madde hükmüne göre toplam 90 gün yıllık izni hakkı olduğu, bu izinlerinden 79 gününü 2008, 2009, 2011, 2012 ve 2013 yıllarında kullandığı, fesih tarihi itibariyle bakiye 11 gün yıllık izin hakkının bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu hali ile işverenin yönetim hakkını kötüye kullandığı söylenemeyeceğinden davacının iş sözleşmesini fesh etmekte haklı nedeni olmadığı gözetilerek kıdem tazminatna yönelik talebin yerine, hatalı değerlendirme ile kabulü bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.