Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/5577 Esas 2020/5378 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5577
Karar No: 2020/5378
Karar Tarihi: 05.11.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/5577 Esas 2020/5378 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 20.03.2018 tarihli karara ilişkin yapılan temyiz incelemesi sonucunda, sanığın \"silahlı terör örgütüne üye olma\" suçundan TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyetine dair istinaf başvuruları reddedilmiştir. İlk derece mahkemesinin değerlendirmeleri doğru ve hukuki dayanağı bulunmaktadır. Mahkeme, usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği, iddia ve savunmaların eksiksiz olarak sergilendiği ve vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı sonucuna varmıştır. Temyiz taleplerinin reddine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 53, 58/9, 63.

16. Ceza Dairesi 2019/5577 E. , 2020/5378 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.03.2018 tarih ve 2017/139 - 2018/109 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 53, 58/9, 63 maddeleri gereğince mahkumiyete dair istinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Hükmolunan cezanın süresine göre şartları bulunmadığından sanık ... ve müdafiinin duruşmalı inceleme istemlerinin CMK"nın 299. maddesi uyarınca REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
İlk derece mahkemesinin sanık ... ile ilgili gerekçesinde; sanığa ait ancak eşinin kullandığı hat ile kullanılan bylock programına ilişkin değerlendirme yapılmadığı belirtilirken sehven 0542.....GSM hattı yerine sanığın kullandığı hat olan 0542 .... yazıldığı anlaşılarak sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ... ve sanıklar müdafiilerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.